ترجیح میزبانی و هیپرپارازیتیسم زنبور Hym.; Encyrtidae)) Ooencyrtus fecundus پارازیتویید تخم سن گندم و هیپرپارازیتویید جنس Trissolcus spp. (Hym.; Platygastridae)

در بین عوامل کنترل زیستی سن گندم Eurygaster integriceps Puton، زنبورهای پارازیتوئید تخم Encyrtidae کمتر مطالعه شده اند. نقش این پارازیتوئیدها بسته به اینکه در حقله ی سوم یا چهارم زنجیره ی غذایی باشند متغیر است، چرا که دارای قابلیت هیپرپارازیتیسم می باشند. هرچند این ویژگی نامطلوب به نظر می رسد، اما چنانچه یک رفتار انتخابی باشد و ترجیح پارازیتوئید بسمت میزبان های غیرانگلی باشد، می تواند موجب تکمیل کنترل و افزایش تلفات میزبان شود. در این بررسی ترجیح زنبورهای ماده ی بارور بی تجربه ی Ooencyrtus fecundus در حضور میزبان های متفاوت (تخم تازه ی سن گندم، تخم هشت روز قبل پارازیته شده توسط Trissolcus grandis و تخم با جنین رشد یافته ی شش روزه) دو به دو مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که ترجیح زنبور O. fecundus به میزبان تازه قطعی است و تحت تاثیر تراکم نسبی آن قرار نمی گیرد. در نبود میزبان تازه دستیابی زنبور کاهش چشمگیری پیدا می کند و اثرات منفی رشد جنین میزبان به مراتب بیش از پارازیتیسم قبلی است که موجب عدم ترجیح آن می شود. به نظر می رسد در نبود میزبان مناسب، زنبور انرژی تولیدمثلی خود را برای موقعیت های احتمالی آینده ذخیره می سازد.

Keywords:

واکنش تابعی , زیستخوان , سطوح تغذیه ای , زنجیر غذایی