تحلیل عاملی تاییدی و تطبیقی عوامل انگیزش شغلی کارکنان (مطالعه موردی: شرکتهای توزیع برق استانهای اصفهان و لرستان)

این تحقیق با هدف تایید الگوی دو عاملی بهداشتی- انگیزشی هرزبرگ در بین کارکنان و تطبیق این الگو در استانهای اصفهان و لر ستان انجام گردید. روش تحقیق، تو صیفی از نوع تحلیلی- مقای سهای و از لحاظ هدف کاربردی بود که به روش میدانی اجرا شد. جامعه آماری شامل کارکنان شاغل در شرکتهای توزیع برق ا ستانهای ا صفهان و لر ستان بود، که با ا ستفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، تعداد 117 نفر از استان لرستان و تعداد 135 نفر از استان اصفهان، با محاسبه حجم نمونه از طریق فرمول کوکران انتخاب شدند. متغیرهای این تحقیق شامل عوامل انگیزشی برگرفته از مدل بهداشتی- انگیزشی هرزبرگ بودند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه محقق ساختهای بود که روایی صوری و محتوی ضمن بررسی دقیق متون و ادبیات تحقیق و نظرخواهی از اساتید و متخصصین 10 نفر، و پایایی پرسشنامه با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ ( α=0/86) محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد) و روشهای آمار استنباطی (تحلیل عاملی تاییدی مرتبه دوم، کولموگراف- اسمیرنف و t دو نمونه ای مستقل) استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که در بین الگوی نهایی انگیزش در ا ستانهای اصفهان و لر ستان، در بعد عوامل بهدا شتی به ترتیب، امکانات و ت سهیلات ( 0/64) و حقوق و د ستمزد ( 0/79) دارای بیشترین تاثیر و روابط با سرپرستان (0/46) و شرایط کاری (0/47) دارای کمترین میزان تاثیر بودند. همچنین در بین عوامل انگیزشی در این استانها، رشد و پیشرفت (0/67) در اصفهان و کسب موفقیت (0/73) در لرستان دارای بیشترین تاثیر و مسئولیت 0/40)، (0/56 در هر دو ا ستان دارای کمترین تاثیر بودند. علاوه بر این در بین میانگین های عوامل بهدا شتی دو ا ستان، امکانات رفاهی و امنیت شغلی دارای تفاوت معنادار (p<0/05) بودند.

Keywords:

انگیزش شغلی , نظریه هرزبرگ , عوامل بهداشتی , عوامل انگیزشی