مقایسه خودکنترلی رفتاری در نیم رخ های مختلف امیدواری دانش آموزان دوره متوسطه شاهد؛ تحلیل فردمحور

مقدمه: در جریان یادگیری، متغیرهای زیادی مثل انگیزش، عزت نفس و سبک های یادگیری می توانند بر یادگیری تاثیر بگذارند. دراین میان، شواهد پژوهشی نشان داده که امیدواری یکی از عوامل مهم در بهبود عملکرد دانش آموزان است. پژوهش حاضر با هدف تعیین نیم رخ انگیزش دانش آموزان دوره متوسطه با استفاده از رویکرد فردمحور و مقایسه خودکنترلی رفتاری باتوجه به این نیم رخ ها انجام گرفته است. روش: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- علی مقایسه ای است. تعداد 204 نفر از دانش آموزان دبیرستان شاهد ناحیه 3 تبریز که در سال 97-96 مشغول به تحصیل بودند، مقیاس های خودکنترلی تانجی و امیدواری اشنایدر را تکمیل نمودند. برای تحلیل از نرم افزار SPSS از روش تحلیل خوشه ای و تحلیل واریانس یک راهه بهره گرفته شد. نتایج: براساس نتایج حاصل از تجزیه خوشه ای، سه خوشه انگیزشی برای دانش آموزان به دست آمد: 2/38 در خوشه کمیت پایین، 7/38 درصد در خوشه کمیت متوسط، 25 درصد در خوشه کمیت بالا قرار گرفتند. خودکنترلی رفتاری خوشه کمیت پایین، کم تر از سایر خوشه ها بود(p<0/001). بحث: یافته های به دست آمده می تواند به مسئولین حوزه آموزش کمک نماید تا با طراحی برنامه های مداخله ای تربیتی در ارتقا و یا حفظ امیدواری دانش آموزان دوره متوسطه، در طول سال های تحصیلی اقدامات موثری انجام دهند.

Keywords:

امیدواری , خودکنترلی رفتاری , تجزیه خوشه ای , نیم رخ امیدواری