نقش منظر پسا صنعتی به عنوان رویکرد جدید معماری منظر در بهبود کیفیت فضا، سیما و منظر شهری

رشد سریع و روز افزون شهرها و گسترش حومه نشینی سبب حضور صنایعی که در گذشته در خارج از بافت شهری بودهاند، در داخل فضای شهرهای امروزی گردیده است. گذشت زمان ،تعطیلی و یا انتقال صنایع سبب متروک شدن و در نتیجهحفره هایی نامطلوب در بستر شهرها گشته اند. صنعت که بخش مهمی از تلاش ها و دستائرد های انسانی می باشد، باعثایجاد تغییرات مهمی در منظر شهرها شده است، میراثی از گذشته که بخش مهمی از زندگی انسان ها را نشان می دهدامروز محکوم به زوال و نابودی است. گرچه صنایع متروکه ای سبب ایجاد مشکلات و مسائل مختلف زیست محیطی واجتماعی می شوند، اما امروزه به عنوان فرصتی در جهت ارتقای کیفیت فضا شهرها می باشند. معضلات و مسائل به جایمانده از نواحی صنعتی متروک، و ارزش هایی از قبیل زیبایی شناسی، هویت و... از جمله موضوعاتی می باشند که طراحانو برنامه ریزان را در برخورد با این نواحی به چالش می کشاند. این نوشتار ضمن معرفی رویکرد معاری منظر پسا صنعتی،به بیان ارزش ها و در عین حال مسائل و مشکلات سایت های پسا صنعتی، نقش معماری منظر و رویکرد های مختلف دربرخورد با سایت های صنعتی رها شده و نقش احیا و حیات بخشی به چنین سایت های مرده ای بپردازد.

Keywords:

منظر شهری , پسا صنعتی , احیا , حیات بخشی , میراث صنعتی