ارزیابی آثار توسعه اکوتوریسم درمنطقه گردشگری زشک با استفاده از مدل تخریب

به منظور دستیابی به توسعه پایدار و پیشگیری از آلودگی و تخریب محیط زیست، باید در کلیه فعالیت های توسعه ای باانجام فرایند ارزیابی آثار زیست محیطی به پیش بینی مسائل و مشکلات زیست محیطی پرداخته شود. در این مطالعه برایارزیابی و سنجش میزان تخریب ناشی از فعالیت هایی که از گذشته تا به حال در روستای زشک حادث شده از شیوه مدلتخریب و مدل فازی تخریب مخدوم استفاده شده است. بدین منظور در ابتدا منطقه مورد مطالعه به 17 شبکه 225هکتاری تقسیم شد. آسیب پذیری اکولوژیکی با استفاده از روش عینی گرایی آسیب پذیری اکولوژیک محاسبه و طبقه بندیشد. با استفاده از بازدید میدانی و کسب نظرات کارشناسان منطقه، تعداد 9 عامل اصلی تخریب در کل منطقه شناسایی وشدت آنها مشخص گردید. تراکم فیزیولوژیک نیز از تقسیم جمعیت موجود بر وسعت زمینه ای قابل کشت در هر شبکهتعیین شد. در نهایت با استفاده از فرمول تخریب و وارد کردن پارامترها در نرم افزار Excel ، ضریب تخریب برای تمامیشبکه های منطقه مورد مطالعه محاسبه شد. ضرایب تخریب به دست آمده بر اساس نظریه ی فازی در 6 بخش، طبقه بندیشدند. مطابق نتایج به دست آمده 52.94 درصد منطقه مطالعاتی نیازمند بازسازی و 47.05 درصد منطقه مستعد توسعهبیشتر است.

Keywords:

ارزیابی اثرات توسعه , آسیب پذیری اکولوژیکی , روش عینی گرایی آسیب پذیری