بررسی نتایج روش ها و شاخص های آسایش اقلیمی در معماری همساز با اقلیم شهر زنجان

تغییرات شرایط آب و هوایی تاثیر قابل توجهی بر وضعیت زندگی و احساس راحتی انسان دارد. از نظر فیزیولوژیک، شرایط آسایش حرارتی محدوده ای است از دما و رطوبت که در آن مکانیسم تنظیم حرارت بدن در حداقل فعالیت خود باشد. در واقع توجه به اهداف عمده طراحی اقلیمی در هر منطقه آب و هوایی و پیش بینی مواردی در جهت تحقق بخشیدن به این اهداف موجب سازگاری و هماهنگی ساختمان ها با شرایط اقلیمی و موجب صرفه جویی در مصرف انرژی و هویت یافتن معماری در هر اقلیم خواهد شد. این پژوهش به منظور بررسی میزان تطابق معماری با شاخص های اقلیم معماری شهر زنجان انجام شده است که در ابتدا با بررسی عناصر اقلیمی مانند: دما، رطوبت، باد و... و با ترسیم نمودارهای شاخص اقلیمی (روش های دومارتن، آمبرژه و شاخص های گیونی، اولگی و ماهانی) مربوط به این شهر نوع اقلیم منطقه پژوهش را مشخص می کنیم. و با توجه به نوع اقلیم منطقه پژوهش راهکارهایی را جهت صرفه جویی در مصرف انرژی و هویت بخشیدن به معماری این اقلیم ارائه می دهیم

Keywords:

اقلیم , معماری , محدوده آسایش