تاثیر مدیریت مصرف کودهای شیمیایی و زیستی فسفره بر عملکرد ماش (.Vigna radiata L) در شرایط آب و هوایی رامهرمز

به منظور ارزیابی تاثیر مدیریت مصرف کودهای شیمیایی و زیستی فسفردار بر عملکرد و پروتئین دانهماش، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار درتابستان سال 1396 در مزرعه دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامهرمز اجرا شد. کرت های اصلی شامل سهسطح مصرف کود شیمیایی فسفردار (100 و 50 درصد مصرف توصیه شده بر اساس آزمون خاک و عدممصرف) و کرت های فرعی در سه سطح شامل عدم مصرف کود زیستی فسفاته بارور- 2، مصرف بذرمال ومصرف بذرمال+ سرک فسفاته بارور- 2 بود. بر اساس نتایج بدست آمده، کمترین مقادیر صفات موردبررسی به سطح تیماری عدم مصرف کود شیمیایی فسفردار تعلق داشت و بین دو سطح تیماری 100 و50 درصد مصرف توصیه شده تفاوت معنی داری مشاهده نشد. تاثیر کود زیستی فسفاته بارور بر تمامیصفات مورد بررسی معنی دار بود و بین دو روش مصرف کود زیستی، مصرف بذرمال+ سرک فسفاته بارورمنجر به افزایش معنی دار ارتفاع بوته (7 درصد)، شاخص سطح برگ (18 درصد)، تعداد دانه در بوته (14درصد)، وزن هزار دانه (9 درصد)، عملکرد دانه (48 درصد)، شاخص برداشت (22 درصد) و عملکردپروتئین دانه (58 درصد) شد. نتایج حاصل از تابع درجه دوم بدست آمده از واکنش عملکرد پروتئین دانهبه مقدار کود مصرفی فسفردار نشان داد که در هر سه سطح کود زیستی فسفاته بارور- 2، به طور متوسط،مصرف 73 درصد توصیه شده کود شیمایی فسفردار منجر به حصول حداکثر عملکرد پروتئین در واحدسطح خواهد شد. از طرفی با توجه به افزایش 58 درصدی عملکرد پروتئین دانه در نتیجه مصرفبذرمال+ سرک کود زیستی، مصرف 73 درصد توصیه شده کود شیمایی فسفردار در تلفیق با کود زیستیفسفاته بارور- 2 به روش بذرمال+ سرک امکان دستیابی به بالاترین عمکلرد پروتئین دانه ماش در منطقهرامهرمز را افزایش خواهد داد.

Keywords:

پروتئین دانه , حبوبات , ریزجانداران حل کننده ی فسفات , کشاورزی پایدار