مطالعه آبتنی شیرین در نگاره منسوب به سلطان محمد و تطبیق آن با همان نگاره منسوب به رضا عباسی

آبتنی کردن شیرین از جمله موضوعاتی است که در دوره های مختلف نگارگری به تصویر کشیده شده است. این نگاره در دوره صفوی، مکاتب تبریز صفوی و اصفهان، توسط سلطان محمد و رضا عباسی نقاشی شده است. با توجه به ویژگی های سبک شناختی دو سبک مذبور نگاره های یاد شده علی رغم یکسانی در عنوان، تفاوتهایی در ویژگیهای ساختاری و شکلی دارند. بر این اساس این سئوال مطرح است که چگونه می توان این تفاوتها را در دو نگاره ی فوق تحلیل نمود. هدف از این تحقیق شناسایی ویژگی های سبک شناختی این دو دوره و تحلیل ساختار ترکیب بندی در این دو نگاره است. روش تحقیق توصیفی تحلیلی با رویکرد تطبیقی بوده و گردآوری مطالب به صورت کتابخانه ای صورت گرفته است از نتایج تحقیق چنین می نماید که تفاوتها بدلیل تغییر در نوع نگاه و توجه به موضوع انسان و همچنین تغییر در ساختار ترکیب بندی و فرم در دو دوره مذکور صورت پذیرفته است.

Keywords:

نگارگری , مکتب دوم تبریز , مکتب اصفهان , سلطان محمد و رضا عباسی , مثنوی خسرو و شیرین