مروری بر بررسی های تحلیلی از وضعیت کاربریهای اراضی کلانشهر رشت ( استان گیلان ایران )

برنامه ریزی کاربری اراضی شهری به تاسیس شرایط موردنیاز برای ایجاد و حفاظت محیط شهری جذاب و کارآمد کمک میکند .با ایجاد یک فرآیند قانونی در تغییر و توسعه مدیریت کاربری اراضی شهری ،برنامه ریزی شهری میتواند ایجاد و حفظ کاربری های عمومی را تضمین کند برنامه ریزی کاربری اراضی همچنین میتواند به تامین عدالت اجتماعی بیشتر کمک کند. درواقع با بررسی سطوح کمی و کیفی کاربری ها ضمن شناخت وضع موجود،چگونگی استقرار و توزیع بهینه کاربریها بر اساس نیازهای ساکنین شهر و دستیابی به راهحلهای منطقی جهت رفع مشکلات موجود را تبیین، و گامی موثر برای مدیران و مسئولین شهری در برنامه ریزی های آتی خواهد بود؛ هدف اصلی پژوهش حاضر شناخت و ارزیابی ویژگیهای کاربری اراضی شهر رشت است. نوع پژوهش حاضر توسعهای - کاربردی است و روش تحقیق به صورت اسنادی – تحلیلی پیمایشی است ؛ برای حصول به این منظور با اتکا بر اسناد و مدارک ، پس از شناخت وضع موجود به تحلیل سطوح و سرانه ها در ارتباط با استانداردها و سرانه های شهری پرداخته شده ،نهایتا سایت هر کاربری را با توجه به ماتریسهای کیفی از جهات ،سازگاری ،مطلوبیت ،ظرفیت و وابستگی در ارتباط با کاربری های همجوار مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفته است. نتایج نشان می دهد که کاربری های فرهنگی، ورزشی، مذهبی و تجاری در وضعیت مناسبی قرار ندارد.

Keywords:

ارزیابی کمی , ارزیابی کیفی , کاربری اراضی , شهر رشت.