طراحی شهری خیابان امام خمینی با تاکید بر توالی فضایی

انسان با عبور از داخل یک شهر و فضاهای ساخته شده ، ادراکات حسی مختلفی را در اثر دریافت پیام های متنوع کسب می نماید . اگر در طول یک مسیر ، انسان فضاهای مختلف و قابل تمایز از یکدیگر را ادراک کرده و آنها را به عنوان فضاهای متوالی مرتبط بهم تلقی نماید، در این صورت می توان گفت که توالی فضایی وجود دارد. شرایط محیطی مناسب مانند نور کافی، رنگ مناسب و غیره، قابلیت ادراک بیشتری دارند. همچنین برای درک بهتر و جهت یابی در محیط، می توان از عناصر ثابت و طبیعی مانند جهت تابش خورشید و غیره استفاده نمود. لذا، فضاهای موجود در شهرها نمود توالی فضایی نبوده و اغلب فضاهایی از هم گسسته را به نمایش می گذارد که برقرای تعاملات اجتماعی را در آن به چالش می کشاند.در خیابان امام خمینی کرمان که در بستر بافت تاریخی قرار گرفته است، به دلیل هرج و مرج، وجود فضاهای گمشده، نبود پویایی و عدم القای حس تنوع ، عدم انعطاف پذیری، نبود ایمنی پیاده ؛ توالی فضایی به چشم نمی خورد. عدم وجود توالی فضایی به عنوان یکی از عناصر اصلی طراحی شهری در خیابان های شهری باعث هرج و مرج و منزوی شدن فضای شهری می شود. بنابراین توجه به مولفه های توالی فضایی در طراحی شهری می تواند زمینه را برای رشد فعالیت های اجتماعی، مکانی و فعالیتی فراهم نمود. .هم چنین در این پژوهش بعد از استخراج مولفه های توالی فضایی به طراحی شهری خیابان امام خمینی کرمان پرداخته شده است. این پژوهش از نوع کاربردی بوده و براساس روش توصیفی_تحلیلی انجام شده است.هم چنین علت انتخاب این فضای شهری بی نظمی و عدم القای توالی فضایی است.

Keywords:

طراحی شهری , فضای شهری , توالی فضایی , خیابان , خیابان امام خمینی