اعتباریابی و بررسی مدل ارزیابی کیفیت مدیریت آموزشگاهی به منظور بهبود عملکرد مدیران مدارس ابتدایی در شبکه های آموزشی مجازی

هدف این پژوهش شناسایی عوامل موثر بر کیفیت مدیریت آموزشگاهی مدارس ابتدایی استان اصفهان در استفاده از روش های آموزش مجازی از دیدگاه متخصصان تعلیم وتربیت و بررسی وضعیت موجود مدیریت کیفیت آموزشگاهی از دیدگاه مدیران مدارس ابتدایی استان اصفهان است. به منظور شناسایی شاخص های متناسب سازی و اعتباریابی کیفیت مدیریت آموزشگاهی در شبکه های مجازی در مرحله اول از روش کیفی (مصاحبه) و به منظور ارزیابی وضعیت موجود نسبت به وضع مطلوب از روش کمی (پرسشنامه) استفاده شد. در مرحله کیفی، جامعه پژوهش از طریق روش نمونه گیری هدفمند انتخاب گردید و از طریق انجام مصاحبه با 60 نفر از صاحبنظران در مدیریت مدارس اعم از مدیران، کارشناسان و راهبران آموزشی اداره کل آموزش و پرورش استان اصفهان جمع آوری شد مرحله کمی این پژوهش با استفاده از روش توصیفی-پیمایشی انجام شد. جامعه آماری در این بخش از مطالعه، مدیران مدارس ابتدایی استان اصفهان بودند که تعداد 2408 نفر از آنها از طریق روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و با تکمیل پرسشنامه طراحی شده در مرحله کیفی، در این مطالعه شرکت نمودند. پایایی ابزار پژوهش با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 0/86 محاسبه شد. در نهایت میانگین کیفیت مدیریت آموزشگاهی در هر یک از ساحته ای هفتگانه طراحی شده، با استفاده از نرم افزار SPSS 21 سنجش گردیده و سپس با استفاده از آزمون تی تک نمونه ای میزان میانگین کیفیت آموزشگاهی نسبت به وضع مطلوب بر اساس هر یک از ساحت ها و شاخص ها (نسبت به سطح مبنای تعیین شده) محاسبه شد. در نهایت 7 عامل مدیریت و راهبری، عبادی- اخلاقی، علمی- فناورانه، زیباشناختی، اجتماعی- اقتصادی، اقتصادی- حرفه ای و زیستی- بدنی بر اساس زیرنظام ها و ساحت های سند تحول بنیادین انتخاب شدند. همچنین، نتایج حاصل از سنجش میزان کیفیت مدیریت آموزشگاهی در فضای مجازی نشان دادکه کیفیت آموزشگاهی مدارس استان اصفهان در زمینه آموزش مجازی در تمامی ساحت های تعلیم و تربیت و شاخص های آن از حد مطلوب بالاتر است.

Keywords:

مدیریت آموزشگاهی , یادگیری الکترونیک , فضای مجازی , کووید 19 , سند تحول بنیادین