مدیریت دانش شاخصی نو در استقرار اثربخش یادگیری سازمانی

نظریه یادگیری سازمانی، با کار دونالد شون و کریس آرجریس که در دهه 50 میلادی به طرح این موضوع پرداختند شروع شد، اما در 10 سال اخیر به علت نقش مهم یادگیری سازمانی در کسب مزیت رقابتی برای سازمانها به سرعت گسترش یافته است به طوری که یادگیری سازمانی اساس موفقیت در بازار شناخته شده است.فرایند جهانی سازی و مقررات زدایی، رقابت در میان شرکتهای بزرگ را به طور قابل توجهی شتابان کرده است. سازمانها برای اینکه کارها را به شیوه های عالی انجام دهند باید با سرعت بیشتری خود را با شرایط جدید تطبیق دهند. تغییر زیربنایی در عرصه تکنولوژی نیز عامل دیگری است، که زمینه یادگیری سازمانی را تحت تاثیر گذاشته است. سازمانهای سنتی به گونه طراحی شده اند که بتوانند از تکنولوژی مبتنی بر دستگاه های مکانیکی استفاده کنند، که بتوانند از منابع فیزیکی با راندمان بالایی استفاده کنند، ولی سازمانهای جدید مبتنی بر دانش نوین هستند و این بدان معنی است که آنها باید بگونه ای طرح ریزی شوند که از افکار و اطلاعات جدید که به وسیله تک تک کارمندان که در یک یا چند وظیفه خود متخصص می باشند استفاده کنند (محمدی، خانلری،(1391 اما سازمانهای مدرن توانایی کسب و بکارگیری دانش را به عنوان مهمترین فاکتور و در اولویت اول برای رقابت ذکر می کنند واکنون درک کرده اند که موفقیت آنها به دلیل مهارت و تجربه کارکنانش است نه به دلیل دارایی های فیزیکی که آنها کنترل می کنند.امروزه سازمانهای موفق آنهایی هستند که دانش محور باشند. در چنین سازمانهایی، مسئولیت مدیران خلق ظرفیت یادگیری و استفاده از دانش است چرا که تنها توانایی یادگیری و استفاده از دانش است که موجب رقابت نسبی پایدار می گردد.