عنصر خطای جزایی در حقوق کیفری ایران و کامن لا
Publish place: Criminal Law Doctrines، Vol: 9، Issue: 3
Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 379
This Paper With 26 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CLD-9-3_008
تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1399
Abstract:
برای تحقق جرم و ایجاد رابطه بین مرتکب و عنصر مادی جرم، وجود عنصر معنوی ضروری است. هرگاه این عنصر روانی از نوع عمد باشد، مشکل چندانی وجود ندارد؛ زیرا مرتکب، عمل مجرمانه را و در موارد لازم، نتیجه را به صورت مستقیم یا تبعی قصد نموده است؛ اما در موارد غیر عمد اعم از شبه عمد و خطای محض، ایجاد این رابطه استناد بین فعل مجرمانه و مرتکب قدری مشکل است. در مواردی که این رابطه مبتنی بر خطای جزایی است، در حقوق داخلی معمولا از آن با بی احتیاطی، بی مبالاتی، عدم رعایت نظامات دولتی و عدم مهارت و در حقوق کامن لا با غفلت[1] و بی پروایی[2] یاد می شود که به علت همین پیچیدگی در ایجاد استناد مبتنی بر این عناصر، به ویژه در کامن لا، بحثهای فراوانی شده است. این مقاله به دنبال تبیین و تحلیل آن در حقوق داخلی و کامن لا می باشد.
Keywords:
Authors
محمد باقر گرایلی
عضو هیئت علمی جامعی المصطفی العالمیه واحد مشهد