رابطه مدیریت کوانتومی و تعالی سازمانی دانشگاه ها با میانجیگری نقش توانمندسازی روانشناختی مدیران

پژوهش حاضر، با هدف بررسی رابطه مدیریت کوانتومی و تعالی سازمانی دانشگاه ها با نقش میانجیگریتوانمندسازی روانشناختی مدیران دانشگاه های شهر سبزوار صورت گرفته است. روش پژوهش از نظر هدفکاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی با رویکرد معادلات ساختاری بود. جامعهآماری پژوهش شامل تمامی مدیران دانشگاه های سبزوار به تعداد 252 نفر می باشند که بر اساس فرمولکوکران تعداد 152 نفر به عنوان نمونه انتخاب و از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی مورد بررسیقرار گرفتند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه مدیریت کوانتومی عظیمی (1390)، توانمندسازی روانشناختیاسپریتزر و میشرا (1997) و تعالی سازمانی (EFQM) استفاده شده است. برای تعیین روایی پرسشنامه، ازروایی محتوا استفاده شد. همچنین پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ارزیابی شد. برایتحلیل داده ها از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری (SEM) استفاده شده است.یافته ها نشان می دهد که: 1) بین مدیریت کوانتومی و توانمندسازی روانشناختی رابطه مثبت معناداری وجوددارد. 2) بین مدیریت کوانتومی و تعالی سازمانی رابطه مثبت معناداری وجود دارد. 3) بین توانمندسازیروانشناختی و تعالی سازمانی رابطه مثبت معناداری وجود دارد. 4) توانمندسازی روانشناختی در رابطه بینمدیریت کوانتومی و تعالی سازمانی دانشگاه ها نقش میانجیگری دارد.

Keywords:

مدیریت کوانتومی , توانمندسازی روانشناختی , تعالی سازمانی