اثر برخی تیمارهای شیمیایی و اندازه سلول های سینی برکیفیت نشا و عملکرد مزرعه ایی گوجه فرنگی داربستی رقم ایزابلا
صاحب اثر: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
نوع محتوی: طرح پژوهشی
Language: Persian
استان موضوع گزارش: هرمزگان
شهر موضوع گزارش: بندرعباس
Document ID: R-1053740
Publish: 16 February 2019
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
View: 130
Pages: 60
Publish Year: 1394
نسخه کامل Research منتشر نشده است و در دسترس نیست.
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
Abstract:
این پژوهش به منظور تعیین اثرات اندازه سلول و مواد شیمیایی بر کیفیت نشا و عملکرد گوجه فرنگی رشد نا محدود رقم ایزابلا در سال های 91 تا 93 در استان هرمزگان انجام شد. آزمایش کیفیت نشا بصورت فاکتوریل (3ا6) در قالب طرح کاملا تصادفی با مواد شیمیایی شامل اتفن (250ppm )، سایکوسل (200ppm )، پاکلوبوترازول (100ppm )، دامینوزاید (2500 ppm)، عصاره جلبک (3000ppm ) و بدون مواد شیمیایی (شاهد) و اندازه سلول سینی نشا (،24 43 و 18 سی سی) در4 تکرار انجام شد. بالاترین درصد بقا نشا پس از انتقال (%98) مربوط به تیمار پاکلو بوترازول در سلول های 43 و 24 سی سی و کمترین آن (84-%87) در تیمارهای سایکوسل و اتفن هر دو با سلول 18 سی سی نسبت به شاهد (90-%93) در سلول های 18 تا 43 سی سی بدست آمد. بیشتر پارامتر های رویشی نشاها تحت تاثیر تیمارهای شیمایی واندازه سلول قرار گرفتند. برای آزمایش عملکردی، نشاهای (هر سه اندازه سلول) تیمار شده با پاکلوبوترازول، دامینوزاید، عصاره جلبک و شاهد به زمین اصلی منتقل شدند. برای صفاتی مانند سفتی بافت میوه، اسیدیته قابل تیتراسیون، pH میوه، قطر ساقه و عدد SPAD اختلاف معنی داری بین تیمارها مشاهده نشد. عملکرد در بوته از 3/9 کیلوگرم (150 تن در هکتار) تا 5/2 کیلوگرم (200 تن در هکتار) متغیر بود. استفاده از سلول های بزرگ تر توانست بین 5 تا 10 تن در هکتارعملکرد را افزایش دهد. هرسه ترکیب شیمیایی باعث افزایش محصول در بوته شدند و تیمار عصاره جلبک با 5 کیلوگرم در بوته بالاتر از بقیه قرار گرفت. از نظر عملکرد در هکتار، تیمار عصاره جلبک با 192 تن نسبت به شاهد (157تن)، دامینوزاید (172 تن) و پاکلوبوترازول (187تن) در سطح بالاتری قرار گرفت. وزن تک میوه (143 تا 192 گرم)، وزن خشک میوه (9 تا 10/5 گرم)، نسبت وزن خشک به تر تک میوه (6%-5) ، قطر میوه (53 تا 60 میلیمتر) وTSS میوه (4 تا 4/3 Brix؛) تحت تاثیر تیمار ها قرار گرفتند. استفاده ازسلول های 43 سی سی و عصاره جلبک و یا پاکلوبوترازول در مرحله خزانه سبب بقا واستقرار بهتر نشا در زمین اصلی و افزایش عملکرد بعدی در مزرعه شد. واژه های کلیدی: اتفن، پاکلوبوترازول، دامینوزاید، سایکوسل، عصاره جلبک، گوجه فرنگی، (L. (Lycopersicon esculentum