برنامه راهبردی باقیمانده آفت کشها در محصولات کشاورزی و محیط زیست

هرچند بشر برای کنترل آفات تاکنون از روش های مختلفی مانند استفاده از ارقام مقاوم به آفات، رعایت اصول بهزراعی، گیاهان تراریخته، روش مبارزه فیزیکی و کنترل بیولوژیک استفاده نموده ولی روش کنترل شیمیایی ( استفاده از سموم) هنوز در اغلب موارد بعنوان موثرترین، سریعترین و ارزانترین روش کنترل آفات مخصوصا زمانی که تراکم آفت به سطح زیان اقتصادی رسیده مطرح می باشد. این وضعیت در شرایط کشور ما نیز علی رغم اقدامات مناسبی که در راستای کاهش مصرف سموم صورت گرفته است مانند بسیاری از کشورهای جهان حاکم است. آفتکش ها یکی از قویترین ابزار قابل دسترس جهت استفاده در مدیریت آفات می باشند. دارای طیف تاثیر گسترده بوده و در عمل کاربرد وسیعی دارند. در برخورد با تغییرات زراعی و شرایط اکولوژیکی قابلیت انعطاف داشته و اقتصادی می باشند. در مواردی سموم تنها وسیله در مدیریت آفات هستند که در مواقع اضطراری و هنگامیکه جمعیت آفت به آستانه زیان اقتصادی رسیده و یا از آن گذشته استفاده از آنها ضروری به نظر می رسد. هنگامیکه آفتکش ها در چارچوب برنامه مدیریت آفات و با در نظر گرفتن جنبه های اکولوژیکی محیط زیست بکارروند می توانند بعنوان ابزار قابل اعتماد و با ارزش به حساب آیند. شایان ذکر است ارزش اقتصادی آفتکش های مورد استفاده در جهان بالغ بر ‮‭33‬ میلیارد دلار و از نظر وزنی معادل 4 میلیون تن در سال می باشد. علی رغم این تاثیرات مفید استفاده بی رویه و ناآگاهانه از آفتکش ها با اصول اکولوژیکی مغایرت داشته و می تواند منشا مشکلات عدیده ای از قبیل ایجاد نژادهای مقاوم در برابر سموم، شیوع آفات درجه دوم، اثرات نامطلوب روی موجودات غیر هدف (پارازاتیویید و پروداتورها)، باقیمانده سموم در محصولات کشاورزی و مسمومیت مستقیم برای مصرف کننده باشد