بررسی توده های بومی بزرک جهت انتخاب لاین های مناسب در شرایط دیم سردسیری (مراغه)

بمنظور ارزیابی مقدماتی 3 توده بومی بالنگوی شهری ‭((Lallemantia iberica F. & C. M.) ‬و 1 توده بزرک ‭(Linum usitatissimum L.) ‬در شرایط دیم سردسیری، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دو نوع تراکم ‮‭300‬ و ‮‭400‬ بذر در مترمربع و سه مرحله زمانی، پاییزه، انتظاره و بهاره طی سال زراعی ‮‭1389- 90‬در مراغه انجام گرفت. توده بزرک کشت پاییزه و انتظاره کاملا از بین رفته و در کشت بهاره نیز جوانه زنی بسیار اندک بود لذا از آزمایش حذف شدند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده های بالنگوی شهری در قالب طرح اسپبلت پلات نشان داد که در اثرات اصلی تیمار و تراکم و همچنین اثر متقابل زمان ا تراکم، زمان ا تیمار و تراکم ا تیمار، صفات درصد سبز، ارتفاع بوته، تعداد شاخه اصلی، تعداد شاخه فرعی، وزن هزار دانه، تعداد دانه در بوته، بیوماس خشک و عملکرد دانه دارای اختلاف معنی داری بودند. همبستگی ساده نشان داد که عملکرد دانه دارای همبستگی مثبت و معنی داری با صفات بیوماس خشک (**‮‭0/86‬)، درصد سبز (**‮‭0/72‬)، تعداد دانه در بوته (**‮‭0/56‬) و ارتفاع بوته (*‮‭0/30‬) و منفی و معنی داری با وزن هزار دانه (**‮‭0/38‬-) داشته است. مقایسه میانگین اثر متقابل تراکم ا تیمار صفت عملکرد دانه براساس آزمون دانکن نشان داد که توده کردستان2 با تراکم ‮‭400‬ بذر در مترمربع دارای بیشترین میزان عملکرد دانه به میزان‮‭1235‬ کیلوگرم در هکتار بوده است که می تواند توده مناسبی جهت دیم زارهای ایران در مناطق سردسیر باشد. واژه های کلیدی: بالنگوی شهری، توده های بومی، عملکرد دانه