کاربرد روش های به زراعی در استحصال آب و افزایش تولید در اراضی دیم

شرایط اقلیمی ایران و محدودیت منابع تولید در بخش کشاورزی توجه دو چندان به بهره وری بهینه از منابع موجود را ضروری می سازد. اراضی مستعد و آب مورد نیاز تولیدات کشاورزی از منابع محدود در کشور است که استفاده مناسب از آن یکی از راه حلهای افزایش تولید در اراضی کشاورزی است. در راستای برنامه های مقابله با عوارض ناشی از تشدید فرسایش در اقلیم عموما خشک و نیمه خشک ایران طرحی تحقیقاتی در یک دوره دو ساله در منطقه سمل از توابع شهرستان برازجان استان بوشهر به اجرا گذاشته شد و تاثیر تغییر در شرایط زراعی و عملیات کاشت و داشت بر میزان نفوذ آب در خاک و مدیریت بهینه نزولات آسمانی مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق در غالب یک طرح کامل تصادفی با سه تکرار از تیمارهای سه گانه زیر به اجرا در امد. 1- کشت گندم با شخص در جهت عمود بر شیب غالب 2- کشت جو و یونجه مخلوط با شخم در جهت عمود بر شیب غالب 3- کشت گندم با شخم در امتداد شیب غالب (شیوه سنتی) تجزیه و تحلیل آماری اطلاعات جمع آوری شده نشان داد که هر دو تیمار اول و دوم اختلاف معنی داری از نقطه نظر افزایش راندمان استفاده از آب و کاهش فرسایش نسبت به تیمار سوم ایجاد کرده اند. همچنین عملکرد محصول در هکتار با نسبت سود به زیان حداکثر 10 در تیمار دوم رحجان کشت مخلوط جو و یونجه را بر دو تیمار آزمایشی دیگر نشان داده است.