نظری بر حق مالکیت زنان در حقوق بین الملل
Publish place: 2nd Congress on Interdisciplinary Researches in Islamic Humanities, Jurisprudence, Law and Psychology
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 980
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HUMANITY02_005
تاریخ نمایه سازی: 19 مهر 1399
Abstract:
یکی از زیر مجموعه های حقوق مدنی، حق مالکیت می باشد. مالکیت حقی است دائمی که به موجب آن شخص می توانددر حدود قوانین تصرف در مالی را به خود اختصاص دهد و به هر طریق که مایل است از تمام منابع آن استفاده کند حق مالکیت از جمله حقوق فردی است که بدون توجه به تبعیض جنسیتی مورد حمایت قرار گرفته است ولی معمولا زنان از حق مالکیت کم بهره بوده اند. قانون اساسی ایران در بسیاری از موارد به ویژه در زمینه ی حقوق اقتصادی و معاملاتی متأثر از آموزه های اسلام بوده است. دین اسلام هرگز درصدد وضع قانونی به نفع زن و علیه مرد و یا برعکس نبوده است. پس از انقلاب صنعتی در پی تحولات اجتماعی و فمینستی با شعار تساوی حقوق زن و مرد و رفع تبعیض بین آن ها در غرب، زنان دارای حق مالکیت شدند و این حق حت یدر اسناد بین المللی حقوق بشر نیز مورد توجه قرار گرفت و به تبع آن قوانین اکثر کشورها حق مالکیت را برای زنان به رسمیت شناختند. دراین پژوهش به بررسی حق مالکیت زنان در قانون اساسی ایران با نظری بر اسناد بین المللی حقوق بشر در سطح منطقه ای و جهانی می پردازیم.
Keywords:
Authors
سیدشهاب الدین میرسمیعی
دانشجوی دکتری حقوق بین الملل
مینا زهره وند
دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی
طیبه حیدری
کارشناس ارشد حقوق خصوصی