بررسی راهکارهای طراحی محله مسکونی با رویکرد تعاملات اجتماعی

تعامل اجتماعی از عوامل اساسی در ایجاد واکنش معنادار بین افراد جامعه است که می تواند در محدوده برخوردهایفیزیکی، یک نگاه، مکالمه و فعالی تهای دیگر جای گیرد. این امر مستلزم نقش پذیری مردم در فضا، عضویت در گروه هایمختلف و پذیرفته شدن است. تعاملات اجتماعی نیاز به یک فضا و مکان خاص و هدفمند دارد که به واسطه طراحی بایدمیسر شود. متاسفانه امروزه محله های مسکونی به محیط هایی بی روح که در آن ساکنان تمایلی به برقراری ارتباط با همندارند، تبدیل شده اند. این در حالی است که برقراری تعاملات اجتماعی در مقیاس محلی میتواند باعث احساس تعلق،رضایت و افزایش امنیت در محله شود. با توجه به اهداف تحقیق از مهمترین شاخص هایی که باعث افزایش تعاملاتاجتماعی و افزایش حضور ساکنان در فضاهای محله می شود، می توان به شاخص های آسایش اقلیمی، امنیت (در برابر جرمو جنایت)، ایمنی (جدایی گزینی سواره از پیاده)، نفوذپذیری و دسترسی مناسب در مجموعه (دسترسی پیاده، دسترسیمناسب سواره)، مشارکت، سرزندگی و تنوع (اختلاط کاربری ها، امکان دسترسی همه گروه های سنی، جنسی و افراد خاصبه فضا)، وجود تسهیلات و غنای حسی اشاره کرد. همچنین هرچه امکان برقراری فعالیت های انتخابی (قدم زدن، مطالعه و...) و اجتماعی (تماشا، گفتوگو) در فضای محله بیشتر شود، امکان برقراری تعاملات اجتماعی در بین ساکنان محلهبیشتر خواهد بود.

Keywords:

فضاهای شهری , محله , تعاملات اجتماعی , راهکارهای طراحی