بررسی تأثیر میزان درگیری فعال افراد با محیط، درایجاد سرزندگی یا مرگ فضاهای شهری

زمانی که در یک خیابانی از شهر راه می رویم، شهر برایمان معنا می یابد. در اینجاست که آفرینش فضاهای شهری اهمیتی ویژه مییابد، چرا که تاثیری مستقیم بر کیفیت محیط زیست شهری دارد. به همین دلیل باید آگاهی عمیقی از عواقب تغییر شکل شهر برایشهروندان داشت زیرا زندگی فردی و اجتماعی شهرنشینان را دگرگون می سازد. ابتدا ما شهر ها را می سازیم سپس شهرها ما را می سازند.جای تعجب نیست که ارتباط نزدیکی بین استفاده مردم از فضای شهر، کیفیت فضای شهر و میزان توجه به بعد انسانی یک الگوی عمومیاست که در همه سطوح نشان داده می شود. همان گونه که شهرها می توانند زندگی شهری را افزایش دهند، نمونه های بسیاری نیز نشانمی دهند چگونه بازسازی یک فضای واحد یا حتی تغییر مبلمان و جزئیات می تواند مردم را به یک الگوی کاملا جدید استفاده دعوت کند.هدف این پژوهش بررسی موضوع خلق فضاهای شهری با تاجه به بعد انسانی و تأثیر فضاها بر افراد، میزان برقراری ارتباط آنها با فضاهایعمومی در ایجاد شهر انسانی با احترام به پیاده مداری و در نتیجه داشتن شهری سرزنده و فعال و بستری برای رشد تعاملات اجتماعیاست. این پژوهش با روش کیفی و تحلیلی براساس مطالعات کتابخانه ای، بررسی میدانی و تهیه تصاویر، مقالات و اسناد مرتبط با موضوعصورت پذیرفته است. نتایج حاصل از گردآوری این اطلاعات به بررسی انواع فعالیت های انسانی در فضا و نحوه درگیری فعال و غیر فعالبا محیط، تأثیر کاربری ها، اندازه بلوک ها، لبه های شهری و امنیت می پردازد که در نهایت با اشاره و تحلیل یک راسته پیاده راه جهت درکو لمس بهتر موضوع و مثالی عینی و ملماس به جمع بندی و نتیجه گیری رسیده است.

Keywords:

پیاده مداری , انسان محاری , سرزندگی فضاهای شهری , تعاملات اجتماعی , امنیت و رنگ تعلق