ارزیابی تجربی و تحلیلی تأثیر پارامترهای فرزکاری بر کیفیت سطح قطعه کار در ماشین کاری آلومینیوم LM13

با توجه به اینکه معمولاً فرایندهاي ماشینکاري در تولید قطعات صنعتی، در گروه آخرین مراحل تولید به شمار می آید، لذا اهمیت کیفیت سطح قطعات تولیدي در این فرایندها بسیار حائز اهمیت است؛ بطوریکه پژوهش هاي بیشماري در زمینه ماشین کاري را به خود اختصاص داده است. از فاکتورهاي اصلی کنترل زبري و کیفیت سطح قطعه کار در فرزکاري، پارامترهاي سرعت برشی، پیشروي بر دندانه و عمق برش میباشد. لذا به دلیل اهمیت این موضوع، مقاله حاضر به بررسی تأثیر این پارامترها بر کیفیت سطح قطعه کار در فرزکاري آلومینیوم LM13 پرداخته است. با توجه به نتایج پژوهش حاضر و آنالیز آماري انجام پذیرفته، کمترین میزان Ra مربوط به سرعت برش 45 m/min، عمق برش 0/5 mm و پیشروي 710 mm/min بدست آمده است. همچنین بیشترین میزان Ra مربوط به سرعت برش 113 m/min، عمق برش 1/0 mm ، و پیشروي 450 mm/min بدست آمده است. میتوان گفت هنگامیکه پارامترهاي ماشینکاري، ضخامت براده ي تغییر شکل نیافته را کمتر از مقدار لازم براي تشکیل براده با مکانیزم برش می نماید، مکانیزم شخم به شکل مستقیم باعث جریان پلاستیک روي سطح و تشکیل پلیسه بر روي سطح جدید حاصل از ماشینکاري میشود . از طرفی مکانیزم شخم و مالش سهم بالایی در افزایش نیروهاي فرزکاري دارد و لذا میتواند منجربه افزایش زبري و بدتر شدن کیفیت سطح قطعه کار آلومینیوم شود.

Keywords:

پارامترهای فرزکاری , آنالیز آماری , کیفیت سطح , زبری , آلومینیوم LM13