بررسی تاثیر عوامل تحولی بیرونی بر قصد كارآفرینی افراد با مدل معادلات ساختاری (مطالعه موردی: كارآفرینان كلانشهر تبریز)

عواملي چند بر كارآفريني افراد مي انجامند كه در دو دسته عوامل تحول بيروني و عوامل تحول دروني قابليتدسته بندي دارند. از اين ميان عوامل تحول بيروني به عنوان تاثير اجتماع و شرايط زندگي و محدوديت ها و عدممحدوديت هاي فرد كارآفرين، نقشي مهم در كارآفرين شدن فرد دارد. بر همين اساس، هدف از انجام اينمطالعه، بررسي تاثير عوامل تحولي بيروني بر قصد كارآفريني افراد بوده است. بنابر ماهيت و هدف تحقيق،جامعه تحت مطالعه شامل تمامي كارآفرينان در سطح كلانشهر تبريز است. حجم نمونه با استفاده از فرمولكوكران براي جوامع با تعداد نامعلوم 230 نفر محاسبه شده است. ابزار گرد آوري داده ها در اين تحقيق پرسشنامهمحقق ساخته بوده است. كه بر مبناي ادبيات تحقيق و در 24 گويه تهيه و تدوين شده است. روايي پرسشنامه،مطابق با روش روايي محتوايي و پايايي آن با رويكرد بررسي سازگاري دروني و شاخص آلفاي كرونباخ بررسيو تاييد شده است. شاخص هاي تحقيق با نرم افزار ليزرل و تشخيص بارهاي عاملي سنجيده شده و سپس بااستفاده از آزمون تک نمونه اي بررسي شدند. يافته هاي بررسي يک فرضيه اصلي و 8 فرضيه فرعي نشان دادكه مضيقه مالي، فقدان فرصت شغلي، ترس از آينده، الگوي بيروني و ناسازگاري با فرهنگ غالب اجتماع برقصد كارآفريني در ميان كارآفرينان كلانشهر تبريز تاثير دارد. بعلاوه، نقش مولفه هايي همچون: "اخراج از كار،نقش در خانواده و تكانه ها" بر قصد كارآفريني در ميان كارآفرينان كلانشهر تبريز مورد تاييد واقع نگرديد.

Keywords:

عوامل تحولی بیرونی , ارتقای روحیه کارآفرینی , قصد کارآفرینی , کارآفرینان کلانشهر تبریز , مدل معادلات ساختاری