بررسی طراحی خمشی میلگرد بستر در راستای افزایش مقاومت لرزه ای دیوارهای غیر سازه ای

مصالح بنایی ویژگی های مناسبی دارد که موجب می شود در کشورها از جمله ایران ، از آن به وفور استفاده شود. مصالح بنایی دارای دوام زیاد می باشد و با قیمت مناسب عرضه می شوند و اینکه به آسانی قابل دسترسی می باشند.ولی دارای معایبی هم می باشند ازجمله شکل پذیری پایین و وزن بالا که باعث می شود ساختمان در برابر زلزله آسیب پذیر باشد.در این راستا استفاده از میلگرد بستر به عنوان روشی جهت تقویت این مصالح به کار می رود. میلگرد بستر پیش ساخته برای دیوارهای بنایی باید دارای حداقل یک سیم عرضی با قطر حدود 3 میلیمتر برای هر 2 / 0 مترمربع از مساحت دیوار باشد. فاصله عمودی میلگرد بستر نباید بیش از 40 سانتیمتر باشد. سیم های طولی باید کام ا ل در ملت بند افقی خوابانده شوند. میلگردهای بستر باید همه جداره ها را در برگیرند. درجایی که فضای بین جداره های پیوند داده شده کاملا با دوغاب یا ملت پُر و سفت شده باشد، باید از ضوابط مربوط به تنش های مجاز و سایر شرایط ذیربط که برای دیوارهای بنایی (معمولی) بکار برده شود استفاده کرد اما اگر این فضا پُر نشده باشد، ضوابط مربوط به تنش های مجاز، شرایط تکیه گاه جانبی، ضخامت (منهای حفره)، ارتفاع و شرایط بست دیوارهای دوجداره را ارضا کند. در این پژوهش به چگونگی طراحی خمشی میلگرد بستر جهت استفاده در دیوارهای بنایی غیرسازه ای می پردازیم و به بررسی پاره ای از ضوابط آئین نامه ای پیرامون این موضوع بسنده می کنیم .

Keywords:

طراحی خمشی , مقاومت لرزه ای , دیوارهای بنائی غیرسازه ای