حقوق مالکیت فرهنگی (تعریف، منابع و کارکردها)

ایران کشوری است که دارایی های فرهنگی متنوع، فوق العاده و ارزشمندی دارد که ابزار، تقویت و بهره برداری مادی و معنوی از این دارایی ها، حقوق مالکیت فرهنگی است. حقوق مالکیت فرهنگی به این معنی است که یک جامعه به ویژه بومیان دارای امتیازهایی برای حفظ و بهره برداری از مراث و دارایی ها فرهنگی خود هستند. منابع اصلی قانون حقوق مالکیت فرهنگی، در حال حاضر حقوق مالکیت فکری و کنوانسیون های بین المللی است. تصویب قوانین جدید و یکپارچه در این حوزه می تواند کمک بسزایی در ارتقا کارکردهای این حقوق انجام دهد. این مقاله می کوشد که ضمن تعریف حقوق مالکیت فرهنگی و منابع آن، ضرورت و کارکردهای مهم آن در کشور را مورد برسی و تجایه وتحلیل قرار دهد

Keywords:

حقوق مالکیت فرهنگی , حقوق مالکیت فکری , دارایی های فرهنگی , حقوق فرهنگی