بررسی راهکارهای کنترل و کاهش جرم ایراد ضرب و جرح عمدی در نیروهای مسلح

حقوق انظباطی پادگانی، تابع قوانین و مقررات کیفری مخصوصی است که از آن به حقوق جزای نظامی تعبیر می شود. اما آسیب شناسی دایره ی وسیعی دارد و از منظرهای مختلفی می تواند بررسی شود. در کشور ایران، قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح مصوب 1382/10/9 عمده ترین منبع حقوق جزای نظامی می باشد. در قانون جدید آئین دادرسی کیفری مصوب 1392 با آخرین اصلاحات و الحاقات، تدابیر مناسبی در خصوص کاهش جمعیت کیفری زندان ها اندیشیده که از جمله مهمترین آنها می توان به پیش بینی نهادی تحت عنوان نظارت قضایی در قالب قراردهای تأمینی و افزایش تعداد قرارهای تأمینی از پنج نوع در قانون فعلی به ده نوع در ماده 217 این قانون اشاره کرد، که یقیناً با اجرائی شدن قانون اخیر می توان امیدوار شد از تعداد زندانیان تحت تأمین کاسته شود. اما در وضعیت کنونی بهترین راهکار، اجرای برنامه های مستمر پیشگیری در کنار افزایش آگاهی های عمومی و استفاده قضات از مجازات های جایگزین حبس و اتخاذ تدابیری در جهت رفع اطاله دادرسی و تسریع در رسیدگی به پرونده های زندانیان می باشد. این مقاله گذری است در آسیب شناسی جرم و ایراد ضرب و جرح بیشتر از دیدگاه جرم شناختی و تا حدودی از دیدگاه حقوقی که هدف آن بررسی علل و عوامل جرم و ایراد ضرب و جرح در نیروهای مسلح است. منظور از علل و عوامل آسیب ها در اینجا نه در مفهوم عام کلمه بلکه در مفهوم خاصی به کار رفته است که گزندها و آسیب های مستقیم و غیرمستقیم را دربر می گیرد.

Keywords:

کارکنان پایور , کارکنان وظیفه , ضرب و جرح , جرائم نظامی