ارزیابی شکنندگی لرزه ای پل بتنی عرشه جعبه ای دارای اتصالات آلیاژ حافظه دار شکلی

پل ها از مهم ترین المان های حمل و نقل در تمام کشورها هستند که بروز خسارت در اثر زلزله می تواند به مختل شدن رفت و آمد، کمک رسانی و در نتیجه افزایش میزان خسارات منجر شود. از این رو کاهش میزان آسیب پذیری در پل ها همواره مورد توجه مهندسان بوده است. استفاده از آلیاژهای حافظه دار شکلی از جمله راهکارهای نوینی است که در این زمینه ارائه شده و مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این تحقیق بررسی اثرات کاربرد آلیا ژهای حافظه دار شکلی بر رفتار لرزه ای پل های بتنی عرشه جعبه ای مستقیم است. بدین منظور پل بتنی عرشه جعبه ای تیپی در نظر گرفته شده و در ناحیه ی تشکیل مفاصل پلاستیک پایه های پل، میلگردهای فولادی طولی با میلگردهای آلیاژ حافظه دار شکلی از نوع نیکل -تیتانیوم جایگزین می شود. پل مورد مطالعه در دو حالت با و بدون استفاده از آلیاژ حافظه دار شکلی تحت اثر 3 دسته شتاب نگاشت زلزله ، متشکل از 120 رکورد زلزله ی مختلف تحلیل تاریخچه زمانی می شود. در نهایت منحنی های شکنندگی برای مقادیر دریفت بیشینه و دریفت پسماند محاسبه شده و چگونگی اثرگذاری کاربرد آلیاژهای حافظه دار مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج نشان می دهد که استفاده از این نوع میلگردها سبب افزایش مقادیر دریفت بیشینه و کاهشدریفت پسماند شده و بنابراین میزان تغییر شکل های ماندگار را کاهش خواهد داد.

Keywords:

پل بتنی , عرشه جعبه ای , رفتار لرزه ای , منحنی شکنندگی , آلیاژحافظه دار شکلی