کاربرد گرافن اکساید عامل دار شده با صمغ عربی به عنوان نانو جاذب نوین در حذف رنگزای مالاشیت گرین

هدف اصلی این تحقیق، بررسی عملکرد جاذب گرافن اکساید عامل دار شده با صمغ عربی به عنوان نانو جاذب نوین، برای حذف رنگزای مالاشیت گرین است. در راستای رسیدن به این هدف، ابتدا نانو جاذب گرافن اکساید به روش هامرز سنتز شده و سپس با استفاده از صمغ عربی، عامل دار غلظت جاذب و غلظت اولیه رنگ زا از طریق ،pH ، شده است. در ادامه، ضمن بررسی اثر پارامترهای مهم فرآیند جذب، شامل زمان تماس آزمایش های مختلف، ایزوترم و سینتیک فرآیند جذب مالاشیت گرین توسط نانو جاذب عاملدار شده موردمطالعه قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده، شرایط بهینه عملکرد در زمان تعادل جذب 40 دقیقه PH بهینه جذب 9، دوز جاذب بهینه 0/3 گرم بر لیتر و غلظت اولیه رنگ زا 150 میلیگرم بر لیتر به دست آمد. بیشترین ظرفیت جاذب منتخب برای جذب رنگزا مالاشیت گرین، 476 میلیگرم بر هر گرم جاذب با درصد حذف قابل قبول 95% به دست آمد. برای فرآیند جذب، از بین سه مدل مهم موجود ایزوترم، مدل ایزوترم لانگمیر R2=0/9934 در مقایسه با سایر مدل های انتخاب شده، نتایج بهتری را نشان داد. همچنین نتایج بررسی ها نشان دهنده این است که سینتیک جذب رنگزای مالاشیت گرین با مدل سینتیکی مرتبه شبه دوم R2=0/9977 هماهنگی بیشتری دارد.

Keywords:

نانو جاذب , گرافن اکساید , صمغ عربی , ایزوترم , سینتیک , مالاشیت گرین