بررسی اثر تعدیل کنندگی تمرکزمالکیت بر رابطه بین استقلال هیات مدیره و عملکرد مالی

هدف این پژوهش بررسی رابطه تمرکز مالکیت با استقلال هیات مدیره و همچنین مطالعه نقش تمرکزمالکیت در رابطه بین استقلال هیات مدیره و عملکرد شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهراناست. نمونه آماری پژوهش شامل 128 شرکت می باشد که در طی دوره زمانی 1391 لغایت 1397 از بینشرکت های پذیرفته شده در بورس انتخاب شده و آزمون فرضیه ها نیز با استفاده از داده های پانلی و بهکمک روش حداقل مربعات تعمیم یافته، انجام شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش،نشان می دهد که بین میزان تمرکز مالکیت با استقلال هیات مدیره رابطه معکوس وجود داشته و افزایشتمرکز مالکیت منجر به کاهش نسبت اعضای غیرموظف می شود. نتایج همچنین نشان می دهد که با وجوداینکه هر دو عامل تمرکز مالکیت و استقلال هیات مدیره دارای رابطه مستقیم با معیارهای بازدهی سهام وQ توبین می باشد، اما در تعامل با یکدیگر، عامل تمرکز نقش تعدیل کننده داشته و موجب افزایش تاثیرگذاری استقلال هیات مدیره بر معیارهای عملکرد مزبور می شود. در این تحقیق رابطه معنی داری درمورد نقش استقلال بر معیار بازده دارایی ها، مشاهده نشد.

Keywords:

, Q توبین , عملکرد مالی , تمرکز مالکیت , استقلال هیات مدیر