مطالعه تحلیلی ساختار بصری نویسه های خطی دوره ساسانی

دوره ساسانیان یکی از دوران تبلور هنر ایرانیان پیش از اسلام به شمار می رود. با توجه به آثار به جاي مانده و مکتوب، تنوع زیاد خطوط نوشتاري در این دوره دیده می شود. علاوه بر فراوانی خطوط وجود دبیره هاي هفت گانه مانند دبیره عام، سریانی و غیره باعث به وجود آمدن گستره وسیع تري از خطوط نوشتاري در این دوره گردیده است. خطوط پهلوي، مانوي، اوستایی و سریانی ازجمله خطوطی هستند که در این دوران مورد استفاده قرار می گرفتند. این پژوهش با استفاده از روش بنیادي و کیفی و با استفاده از فیش برداري و مشاهده و انتخاب نمونه موردي در دسته هاي مختلف خطوط ساسانی پس از بررسی انواع خطوط یاد شده و تجزیه و تحلیل آن ها بر اساس اصول و قواعد خط (خط امروزي) در پی یافتن پاسخی مناسب براي پرسش اصلی پژوهش که به دنبال میزان تنو عپذیري نویسه ها در دبیره هاي دوره ساسانی می باشد پرداخته و براي رسیدن به هدف که شناسایی و بررسی ساختار بصري از لحاظ زیباشناسی نویسه هاي دوره ساسانی می باشد، با توجه به شناخت نقطهتمایز و اشتراك این خطوط گام برداشته است، در نهایت نتیجه ي حاصل شده نشان دهنده این است که گرچه کثرت دبیره در این دوران کاملا مشهود است اما شکل و فرم حروف خطوط مختلف این دوره (با توجه به تحلیل و آنالیز انجام شده) در ساختار عمومی خود یک نوع به هم پیوستگی داشته و از یک قانون زبان نوشتار خاصی تبعیت می کردند ولی در ساختار گرافیکی با هم متفاوت بودند.

Keywords:

خط , دبیره , ساسانی , ساختار نوشتاری , ساختار بصری