مروری بر پروتکل های مسیریابی OLSR ، DSDV ، AOVD و DSR در شبکه های موردی

یکی از مسائل مطرح در زمینه شبکه های موردی متحرک، تأمین کیفیت سرویس در این شبکه ها است. پشتیبانی کیفیت سرویس در این شبکه های پویا به علت تغییرات توپولوژی و همچنین استفاده از رسانه مشترک توسط گره های شبکه، دشوار است. در جهت تأمین کیفیت سرویس در این شبکه ها، فعالیت های زیادی انجام شده است. ازجمله این فعالیت ها، تأمین کیفیت سرویس توسط پروتک لهای مسیریابی است. چند نمونه پروتک لهای مسیریابی، از جمله OLSR ، DSDV ، AOVD و DSR است. این پروتکل ها، پروتکل مسیریابی کنش گرا هستند. علاوه بر آن، این پروتکل بر اساس مکانیسم های وضعیت پیوند، عمل می کنند. پروتکل مسیریابی OLSR بهینه شده، یک پروتکل حالت لینک برای شبک ههای موردی موبایل است. پروتکل مسیریابی DSR ، از هیچ پیغام دوره ای مسیریابی استفاده نمی کند و از این طریق سربار پهنای باند شبکه را کاهش داده، انرژی باتری را حفظ کرده و مانع از ایجاد تعداد زیادی به روز کننده های مسیریابی در سرتاسر شبکه موردی می شود. پروتکل AODV ، یک پروتکل مسیریابی بدون حلقه برای شبکه های موردی است. این پروتکل به گونه ای طراحی شده است که در محیط های با گره های متحرک به طور خودکار شروع به کار کند و مقاوم به انواع مختلفی از رفتارهای شبکه همچون تحرک گره ها، شکست لینک و از دست دادن بسته ها است. در پروتکل مسیریابی DSDV با استفاده از جداول مسیریابی که در هر گره شبکه موردی ذخیره شده است، عملیات مسیریابی بین گره ها انجام می شود. جداول مسیریابی در هر گره، همه مقصدهایی که در دسترس هستند را مشخص می کنند و تعداد گام های فاصله تا آن ها را نیز معلوم می کنند.

Keywords:

شبکه های موردی , مسیریابی , امنیت