تأثیر خودمختاری مدیران و کنترل استراتژیک بر اثربخشی طراحی استراتژیک با توجه به نقش میانجی سیاست های سازمانی (مورد مطالعه: ستاد مرکزی سازمان تأمین اجتماعی)

هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی تأثیر خودمختاری مدیران و کنترل استراتژیک بر اثربخشی طراحی استراتژیک با توجه به نقش میانجی سیاست های سازمانی در ستاد مرکزی سازمان تأمین اجتماعی، می باشد. این تحقیق از نظر هدف اجرا، کاربردی و از نطر نحوه اجرا، توصیفی – پیمایشی است. ابزار گردآوری اطلاعات در این تحقیق، پرسشنامه استاندارد است که روایی و پایایی پرسشنامه ارزیابی شد. جامعه آماری کلیه کارکنان ستاد مرکزی سازمان تأمین اجتماعی می باشند که از میان آن ها نمونه ای به حجم 285 نفر انتخاب و پرسشنامه ها به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده بین آن ها توزیع گردید. نرم افزارهای مورد استفاده در این تحقیق، نرم افزارهای SPSS و PLS بودند و تحلیل داده ها حاکی از تأیید تمامی فرضیات تحقیق بود به این ترتیب که خودمختاری مدیران و کنترل استراتژیک از طریق سیاست های سازمانی بر اثربخشی طراحی استراتژیک در سازمان تأمین اجتماعی تأثیرگذار است. همچنین نتایج نشان داد خودمختاری مدیران و کنترل استراتژیک بر سیاست هایسازمانی تأثیر معنی داری دارد و سیاست های سازمانی بر اثربخشی طراحی استراتژیک تأثیر دارد.

Keywords:

خودمختاری مدیران , کنترل استراتژیک , اثربخشی طراحی استراتژیک , سیاست های سازمانی