نقش باورهای دینی در ارتقای سبک زندگی و سلامت روانی در دوره کرونا و پساکرونا

زمینه: بیماری کرونا (کووید- 19 ) یک بیماری مسری است که در اثر ویروس جدید کرونا شیوع پیدا کرده است. این پدیده نوظهور، بزرگ ترین چالش بین المللی بشر از زمان جنگ جهانی دوم تاکنون بوده است. در این راستا، یکی از حوز ههایی که بحران پاندمی ویروس کرونا، تاثیر عمیقی بر آن خواهد داشت، سبک زندگی انسان ها خواهد بود. در حقیقت، تجربه کرونا و تبعات پیرامونی آن، نوع جدیدی از شیوه زندگی را برای انسا نها به ارمغان خواهد آورد که می توان آن را آغازگر عصرجدیدی در زندگی بشر تلقی کرد.اهداف: این مطالعه قصد دارد برخی از تغییرات در سبک زندگی و مشکلات روانشناختی در دوره انتشار کووید- 19 را ارائه نماید و به بررسی نقش باورهای دینی در ارتقای سطح سلامت روانی و سبک زندگی افراد جامعه در دوره کرونا و پساکرونا بپردازد. روش: این مطالعه در دسته مطالعات کیفی قرار می گیرد و از نظر هدف بنیادی می باشد و در سال 1399 انجام شده است. روش آن باتوجه به نوع موضوع، توصیفی و از نظر شیوه اجرا، اسنادی و مروری بوده است. یافته ها: شیوع گسترده کووید - 19 سطح سلامت روانی افراد را کاهش داده و باعک تغییر در سبک زندگی مردم شده است. بنابراین در دوران کرونا و پساکرونا، نیاز عمومی به دریافت خدمات بهداشت روانی بیش از پیش احساس می شود. همچنین با توجه به نقش مذهب و باورهای دینی در فرهنگ و جامعه ایران و تاثیری که بر سبک زندگی و کلیه اعمال و نگرش های مردم دارد، به نظر می رسد که توجه به این باورها و استفاده از روش های روان درمانی با رویکرد اسلامی و دینی، از اثربخشی مناسبی جهت ارتقای سبک زندگی و بهبود بهداشت روانی افراد جامعه خصوصا در این دوران برخوردار باشند.نتیجه گیری: به طور کلی بر اساس این مطالعه، توجه به تاثیر باورهای دینی در وضعیت سلامت و سبک زندگی ضروری است و کاربرد روش های روان درمانی با رویکرد مذهبی، تاثیر به سزایی در ارتقای سبک زندگی و بهبود سلامت روانی افراد در دوران کرونا و پساکرونا دارد. بنایراین استفاده از چنین رویکردهای روان درمانی به دست اندرکاران حوزه سلامت روان مانند مشاوران و پرستاران پیشنهاد می گردد.

Keywords:

کرونا , باورهای دینی , سبک زندگی , سلامت روانی .