تکثر معنی و دگردیسی سیمای بیدل در محیطهای ادبیِ آسیای مرکزی (1870-1991م)
Publish place: Ancient Persian literature، Vol: 10، Issue: 1
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: English
View: 335
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CLASS-10-1_007
تاریخ نمایه سازی: 15 آذر 1399
Abstract:
بیدل 1054-1133ق (1720-1644م) از نیمۀ دوم سدۀ هجدهم میلادی به یکی از محبوبترین شاعران فارسیزبان در آسیای مرکزی تبدیل و میراثش دستمایۀ مخاطبان حرفهای به شعر فارسی شد. آنها فارغ از خاستگاه زبانی و فرهنگی، این میراث را براساس زمینههای ذهنی و علایق خود تفسیر میکردند. نگارنده در این نوشتار با استفاده از دستاوردهای هرمنوتیک فلسفی، بهدنبال یافتن پاسخ این پرسش است که علاوهبر ویژگیهای میراث بیدل، چه زمینههای اجتماعی و فرهنگی در منطقه موجب شده بود تا اشعار وی متناسب با زمینههای ذهنی مخاطبان تفسیر و به تلون سیمای بیدل منجر شود؟ براساس نتایج پژوهش، با عطف توجه به ماوارءالنهریبودن اجداد بیدل و مهاجرت آنها به هند، دلیل اصلی توجه مخاطبان در این منطقه به بیدل را باید در نوع جهانبینی بیدل، ظرفیتِ خوانشپذیری شعر وی از یک سو و تحولات ایجاد شده در آسیای مرکزی در نیمۀ دوم سدۀ نوزدهم و آغاز سدۀ بیستم که منجر به پیدایش جریانهای فکری جدید در منطقه شد از سوی دیگر، در شکلگیری این نوع خوانشها دخیل دانست.
Keywords:
Authors
ابراهیم خدایار
دانشیار زبان و ادب فارسی دانشگاه تربیت مدرس