ارزیابی آلودگی صوتی پارک های شهر اصفهان با رویکرد شناسایی مناطق اکولوژیکی شهری

در چند سال اخیر توسعه شهرنشینی باعث شده آلودگی صوتی بیش از حدی وارد پارک های شهری شود که آلودگیمی تواند زیستگاه بسیاری از گونه های جانوری در پارک های شهری تحت تاثیر قرار دهد. پارک های شهری به عنوانمناطق اکولوژیکی در جذب گونه های جانوری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. با سنجش میزان آلودگی صوتی در پارکهای شهری می توان میزان امن بودن پارک ها را مورد بررسی قرار داد و در شناسایی و اولویت بندی مناطق اکولوژیکی پیشبینی بهتری انجام داد. در این تحقیق از 4 شاخص صوتی (شامل: Leq ،MIN ،MAX و SPL) با دستگاه صوت سنجBruel&Kjaer در فصل بهار برای بررسی میزان آلودگی صوتی 4 پارک شهر اصفهان مورد استفاده قرار گرفت که در هر پارک5 ایستگاه برای نمونه برداری صوت تعیین گردید. بر اساس نتایج به دست آمده بیشترین و کمترین میزان شدت صوتی(Leq) به ترتیب متعلق به پارک های شهیدرجایی با مقدار 59/3 دسی بل و صفه با مقدار 41/8 دسی بل است. همچنین باتوجه به نتایج به دست آمده از تحقیق بیشترین و کمترین میزان فشار صوتی (SPL) به ترتیب متعلق به پارک هایشهیدرجایی با مقدار 56/8 دسی بل و صفه با مقدار 41/2 دسی بل است. نتایج تحقیق نشان داد پارک صفه به دلیل قرارگیری در حاشیه شهر، وضیعت توپوگرافی و نوع پوشش جنگلی در این پارک از آلودگی صوتی کمتری نسبت به پارک هایدیگر برخوردار است و همچنین با توجه به ارتباط مستقیم آلودگی صوتی با میزان تنوع زیستی پرندگان و فعالیت آوازخوانیآن ها می توان نتیجه گرفت پارک صفه از لحاظ آلودگی صوتی مکان امنی برای پرندگان محسوب می شود که نیازمند ایناست که پارک صفه به عنوان یکی از مناطق اکولوژیکی حائز اهمیت در اولویت حفاظت از تنوع زیستی پرندگان شهری و آواهای زیستی قرار بگیرد.

Keywords:

آلودگی صوتی , پارک های شهری , مناطق اکولوژیکی شهری , شدت صوتی , فشار صوتی