بررسی رابطه بین رهبری مشترک و عملکرد تیم کاری در سازمان های دولتی

امروزه یکی از نظریات جدید رهبري که تاکید بر مشارکت فعال همه کارکنان در فعالیت هاي مختلف دارد رهبري مشترک می باشد. در رهبري مشترک همه کارکنان نقش فعال داشته و در جهت پیشبرد اهداف سازمان تلاش می کنند، از طرفی از میان سبک هاي مختلف رهبري، سبک رهبري مشترک از طریق تسهیل عملکرد تیم ها دسترسی به اهداف سازمان را میسر می سازد، یکی از ساده ترین راه هاي انجام این امر، تمرکز رهبران بر ویژگی هاي اعضاي تیم است. در واقع موفقیت یک تیم موکول به داشتن ترکیب بهینه از افرادي است که در همکاري با یکدیگر توانا باشند که از آن جمله می توان به برون گرایی، توافق پذیري، وظیفه شناسی (وجدان در کار)، ثبات احساسی و گشودگی تجربه، اشاره کرد. در این مقاله تعاریف رهبري و مفهوم سبک رهبري مشترک و عوامل مرتبط با آن مورد بررسی قرار می گیرد؛ همچنین توضیحاتی در مورد تیم ها، ویژگی هاي اعضاي تیم، عملکرد و اثربخشی آنها ارائه می گردد و در ادامه تاثیر رهبري مشترک بر اثربخشی عملکرد تیم هاي کاري در سازمان هاي دولتی که می تواند براي سازمان ها بسیار مفید باشد مورد بررسی قرار می گیرد و نهایتا بحث و نتیجه گبري کلی و پیشنهاداتی از دیدگاه صاحب نظران ارائه می گردد.

Keywords:

رهبری مشترک , عملکرد تیم کاری , ترکیب شخصیتی تیم ها