ارزیابی تغذیه سفره از طریق آب باران در آبخوان دشت عجب شیر

جمع آوری آب باران راهكاری مناسب به منظور استفاده از ذخایر رواناب سطحی حاصل از بارش جهت استفاده برای دوره های کم آب و دوره آبیاری مورد نیاز گیاهان است. هدف از این پژوهش بررسی تغذیه آب حاصل از باران به آبخوان دشت عجب شیر و پیشنهاد جمع آوری آب باران در این دشت می باشد. برای این منظور از دو روش لایسیمتری و دستگاه Profile Probe برای اندازه گیری میزان رطوبت خاک در اعماق مختلف در ایستگاه تحقیقاتی آب منطقه ای در دشت عجب شیر استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که اراضی واقع در غرب دشت مشرف بر سواحل تالاب ارومیه، دارای خاک با دانه بندی ریز و نفوذ پذیری به مراتب کمتر از خاک ایستگاه لایسیمتری می باشند، بنابراین تغذیه سفره از این مناطق منتفی می باشد. اراضی واقع در سمت شرقی و تا حدودی بخش شمالی منطقه که به ارتفاعات منتهی می شوند به لحاظ نفوذپذیری خاک تفاوت زیادی با خاک ایستگاه لایسیمتری ندارند و بدلیل شیب زیاد و تبدیل قسمت اعظم بارش ها به جریانات سطحی جزء مناطق تغذیه آبخوان بشمار نمی آیند. بر این اساس در بیشتر قسمت های دشت عجبشیر تغذیه سفره منتفی است و باید به دنبال روش های جمع آوری آب باران با استفاده از مخازن سطحی بود.

Keywords:

آب باران , آب برگشتی , آبخوان , بیلان آبی , تغذیه