تأثیر برهمکنش روش مصرف هیومیک اسید و غلظت های عصاره جلبک دریایی در محتوای کلروفیل شنبلیله (Trigonella foenum-graecum) در منطقه فیروزکوه

در گیاهان، انواع مختلف کلروفیل وجود دارد که بر حسب ساختارشان به نام کلروفیل a و b و غیره نامگذاری شده اند. درگیاهان عالی معمولا دو نوع کلروفیل a و b وجود دارد که ساختار مشابهی دارند و تفاوتشان در گروه R آنهاست. اگر Rیک گروه متیل (CH3) باشد، کلروفیل از نوع a و اگر عامل فرمیل (CHO) باشد کلروفیل از نوع b است هر دو کلروفیلa و b نور مرئی را در طول موج مشخصی بین 700-400 نانومتر جذب می کنند. در ارتباط با همین موضوع اطلاعات کمی در خصوص تأثیر اسید هیومیک و عصاره جلبک دریایی در مراحل مختلف رشد با هدف تأمین مواد غذایی در راستایکشاورزی پایدار در گیاهان و از جمله شنبلیله در دسترس می باشد. به منظور بررسی اثرات متقابل روش کاربرد اسیدهیومیک و عصاره جلبک دریایی در مراحل رشد رویشی و زایشی بر برخی صفات کلروفیل a و b ، این پژوهش در مزرعه ایواقع در فیروزکوه اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل چهار سطح روش مصرف اسید هیومیک (عدم مصرف، مصرف در آبآبیاری در تمامی مراحل، محلول پاشی در سه مرحله و استفاده توأم با آب آبیاری در تمامی مراحل و محلول پاشی در سهمرحله رشدی با غلظت یک در هزار) به عنوان عامل اصلی و ترکیب فاکتوریلی از سه سطح مصرفی غلظت عصاره جلبکدریایی (عدم کاربرد و استفاده با غلظت 0/5 و 1 در هزار به صورت محلول پاشی) به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج نشان داد که نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر برهمکنش نوع روش مصرف اسید هیومیک با نوع متفاوت غلظت های مصرفیعصاره جلبک دریایی بر صفات کلروفیل a و b شنبلیله در سطح (p<0.01) معنی دار گردید. همچنین نتایج جدول تجزیهواریانس نشان داد که اثر نوع روش مصرف اسید هیومیک به همراه نوع متفاوت غلظت های مصرف عصاره جلبک دریایی برصفات کلروفیل a و b بوته شنبلیله معنی دار گردید. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که در اکثر ترکیبات تیماری، کاربرداسید هیومیک و عصاره جلبک دریایی باعث افزایش کلروفیل a و b گردید. همچنین با توجه به اطلاعات به دست آمدهبالاترین میزان کلروفیل a و b با روش مصرف هیومیک اسید به صورت آب آبیاری همراه با محلول پاشی در برهمکنش باکاربرد 1 گرم عصاره جلبک دریایی در 1000 گرم آب به دست آمد. همچنین نتایج نشان داد که کاربرد اسید هیومیک بهصورت محلول پاشی نسبت به روش کاربرد در آب آبیاری اثر بیشتری در افزایش میزان کلروفیل a و b دارد (اثر ساده یا باتوجه به بدون در نظر گرفتن اثر عصاره جلبک دریایی). بیشترین مقدار کلروفیل a و b در تیمار روش مصرف اسید هیومیکبه صورت آب آبیاری همراه با محلول پاشی در برهمکنش با کاربرد 1 گرم عصاره جلبک دریایی در 1000 گرم آب به ترتیببرابر با 4/61 میلی گرم در گرم وزن تر برگ و 2/77 میلی گرم در گرم وزن تر برگ بود و کمترین میزان کلروفیل a و bدر تیمار شاهد (بدون کاربرد هیومیک اسید و عصاره جلبک دریایی) به ترتیب برابر با 2/24 میلی گرم در گرم وزن تر برگ و 1/04 میلی گرم در گرم وزن تر برگ بوده است.

Keywords:

هیومیک اسید , عصاره جلبک دریایی , کلروفیل a و b شنبلیله