اثربخشی آموزش تفکّر فلسفی بر افزایش مهارتهای اجتماعی کودکان ابتدایی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر آموزش تفکّر فلسفی بر افزایش مهارتهای اجتماعی کودکان ابتدایی میباشد. این پژوهش از نظر نوع هدف، در زمره ی تحقیقات کاربردی دستهبندی میشود. این پژوهش به صورت آزمایشی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. این پژوهش در بخش جرقویه سفلی از توابع استان اصفهان انجام گردید. بدین منظور با استفاده از روش نمونه گیری ساده از بین 12 دبستان موجود با 196 دانش آموز دختر پایه ی چهارمی، دو دبستان انتخاب شد و از هر کلاس این دبستانها 15 دانشآموز به طور تصادفی انتخاب شدند. سپس به روش تصادفی کلاس چهارم یکی از این دبستانها به عنوان گروه آزمایش و کلاس چهارم دبستان دیگر به عنوان گروه کنترل انتخاب شد. یعنی 15 نفر به عنوان گروه آزمایش و 15 نفر هم به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. گروه آزمایش در طی 8 جلسه ی 45 دقیقهای، آموزش تفکّر فلسفی را دریافت نمودند. سپس مهارتهای اجتماعی هر دو گروه (آزمایش و گواه) در دو مرحله ی پیش آزمون و پس آزمون با پرسشنامه ی مهارتهای اجتماعی ماتسون (1983) مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. نتایج به دست آمده بیانگر این است که، آموزش تفکر فلسفی از طریق داستان گویی تأثیر معنیداری بر افزایش مهارتهای اجتماعی، در کودکان ابتدایی دارد. پس مهارتهای اجتماعی میتواند، از طریق آموزش فلسفه به کودکان در کلاس5 درس و از طریق مشارکت آزمودنیها درفعالیتهای کلاسی و ارتباطات اجتماعی، افزایش یابد.

Keywords:

تفکّر فلسفی , مهارتهای اجتماعی , کودکان ابتدایی.