مبانی دینی قدرت نرم مولفه های اخلاقی در بیانیه گام دوم رهبر معظم انقلاب با تاکید بر نهج البلاغه حضرت علی علیه السلام

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 547

This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

RESPC01_001

تاریخ نمایه سازی: 6 دی 1399

Abstract:

تقابل بین گروهها از دو لحاظ قابل بررسی است: اول از جهت ابزار و آلات موردنیاز یعنی ماهواره، اینترنت، روزنامه، خبر گزاری، کتاب، فیلم، سینما و دوم از لحاظ محتوا و مضمون تأثیرگذاری؛ یعنی قلمرو فرهنگی، اطلاعاتی، اعتقادی و روانی. «بیانیه گام دوم» رهبری انقلاب که از باب اشراف بر گذشته و سازمان دهی، مبین راهبردهای کارگشا در هدف تشریحی آینده است، به عنوان مضمون تأثیر گذار از زوایای مختلف قابل تأمل است. آنچه به لحاظ مضمونی سلسله های راهبردی را به هم گره می زند، ارزش های اخلاقی بکار رفته در این بیانیه است. ارزش های «بیانیه گام دوم» عبارت اند از وفاداری به آرمان ها، رعایت اعتدال، عبرت از تلخ و شیرین گذشته، استقامت در دفاع از نظریه نظام انقلابی و پایبندی به اصول، بصیرت دینی و انقلابی، امیدواری، اعتماد به نفس، مدیریت جهادی، توکل به خداوند متعال، مثبت اندیشی و برجسته سازی فعالیت های مثبت، روحیه تعاون، همسایه داری، وظیفه محوری، توجه به محرومان، عدالت، توجه به ظرفیت ها. روش ما در این پژوهش، تحلیلی – توصیفی است، لذا بر آنیم تا با هدف تبيين اهم ارزش های مذکور در «بیانیه گام دوم» با استناد سازی بر محور روایات بالأخص نهج البلاغه حضرت علی (ع) به این مهم دست یابیم. نتایجی که ما در این پژوهش به آن رسیدم این است که عدالت، امید، وظیفه محوری و احساس مسئولیت، خدامحوری و استقامت و به اعتبار دیگر ارزش های مذکور در بیانیه و هنجارهای اخلاقی بر اساس اصول مسلم متون اصیل دینی در اسلام بوده و با راهبردهای مذکور در نهج البلاغه حضرت علی (ع) که مطابقت کامل با تفکرات فرهنگ اسلامی دارد تطابق دارد. اهمیت قضیه آنجا نمود می کند که بر اساس تحقیق گفته شده به این مهم می رسیم که تمامی مؤلفه های بکار رفته در بیانات رهبری انقلاب برگرفته از اصول اساسی اسلام و متن نهج البلاغه بوده و این اسلام است که ما را در ایجاد تمدن نوین اسلامی ساماندهی می کند.

Authors

احمد امدادی

سطح چهار حوزه، عضو هیات علمی و استادیار دانشگاه فرهنگیان