رابطه تاب آوری تحصیلی با سبکهای یادگیری در دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهرکرمانشاه

این پژوهش با هدف بررسی رابطه تاب آوری تحصیلی با سبکهای یادگیری در دانش آموزان دختر انجام شد. پژوهش توصیفی به روش پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر مشغول به تحصیل در دوره متوسطه دوم شهرکرمانشاه در سال 1397-98 بود که از بین آنها تعداد 280 نفر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تاب آوری تحصیلی و پرسشنامه سبکهای یادگیری بود. تحلیل داده ها با کمک روشهای آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار)، ماتریس همبستگی پیرسون و رگرسیون با نرم افزار آماری SPSS نسخه 22 انجام شد. نتایج نشان داد که بین سبک یادگیری واگرا r=0/60) و (P>0/006، سبک یادگیری همگرا r=0/39 و P>0/002، سبک یادگیری جذب کننده r=0/43) و (P>0/014 و سبک یادگیری انطباقیابنده r=0/054 وP>0/008 با تاب آوری تحصیلی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین، تحلیل رگرسیون نشان داد که سبک های یادگیری با هم توانسته اند 41 درصد از تغییرات نمره تاب آوری تحصیلی را تبیین نمایند.

Keywords:

تاب آوری تحصیلی , سبک یادگیری , دانش آموزدوره متوسطه دوم.