پیش بینی تنهایی اجتماعی-هیجانی بر اساس خودافشاگری در زنان مبتلا به ناباروری

پژوهش حاضر با هدف بررسی پیش بینی تنهایی هیجانی-اجتماعی بر اساس خودافشاگری در زنان مبتلا به ناباروری انجام گرفت. این پژوهش از نوع مطالعات توصیفی و همبستگی برروی زنان مبتلا به ناباروری بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمام زنان مبتلا به ناباروری شهر کرج بود. ابزار پژوهش نیز شامل آزمون مقیاس تنهایی راسل و مقیاس خودافشایی هیجانی استفاده شد. به منظور تحلیل داده ها از روش تحلیل همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه برای بررسی پیش بینی تنهایی هیجانی و اجتماعی با در نظر گرفتن متغیرهای مخدوش کننده در بخش آمار استنباطی استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد عاطفه خودآگاه پیش بینی کننده تنهایی اجتماعی هیجانی زنان مبتلا به ناباروری در سطح 0/001 می باشند. ناباروری به عنوان یک تجربه تلخ، تاثیرات منفی زیادی بر خلقیات و هیجانات زوجین و به ویژه زنان دارد.

Keywords:

ناباروری , خودافشاگری , تنهایی اجتماعی-هیجانی , زنان