بررسی اثر بخشی روش تدریس بحث گروهی و روش تدریس تلفیقی بر خلاقیت دانش آموزان در درس علوم در پایه ششم ابتدایی شهرستان مسجدسلیمان

پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان رابطه بین میزان استفاده معلمان از روش تلفیقی و بحث گروهی با میزان خلاقیت دانش آموزان صورت گرفته است. جامعه آماری این تحقیق شامل دانش آموزان پایه ششم شهرستان مسجد سلیمان در سال تحصیلی 93-94 می باشند. در همین ارتباط از دانش آموزان پایه ششم ابتدایی دبستان آیت االله طالقانی این شهرستان در دو سازمان پسر و دختر و مشتمل بر 69) 129 نفر دختر و 60 نفر پسر) به عنوان نمونه دانش آموز استفاده شده است. در این تحقیق از پرسشنامه استاندارد خلاقیت برای سنجش خلاقیت استفاده شده است. آلفای کرانباخ پایایی مطلوب پرسشنامه را تایید کرده است. این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت توصیفی -علّی می باشد. برای پاسخ به سوالات از شاخص همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری استفاده گردید.برای انجام تحقیق دانش آموزان در سه گروه شامل دوگروه آزمایش و یک گروه گواه تقسیم کلاس بندی شدند.در گروه آزمایش اول، روش تدریس تلفیقی،در گروه آزمایش دوم، روش تدریس بحث گروهی و در گروه گواه، روش سنتی و معمول استفاده شده است .نتایج بدست آمده از آزمون فرضیه نشان داد: الف) روش تدریس بحث گروهی تأثیر معناداری بر خلاقیت دانش آموزان دارد. ب) روش تدریس تلفیقی تأثیر معناداری بر خلاقیت دانش آموزان دارد. ج)روش تدریس تلفیقی بیشترین تإثیر را برخلاقیت داشته است.

Keywords:

خلاقیت , پیشرفت تحصیلی , روش تدریس