نقدبرنامه و طرح ریزیهای منتزع و جزء نگر

تولید بالقوه اراضی و حساسیت به فرسایش و تخریب بستگی به استراتژیهای به کار گرفته شده شرایط ادافیکی خاکی و سایر عوامل و ویژگ یهای محیطی مربوطه دارد در جوامع وابسته به کشاورزی ترکیب عوامل مزبور درواقع حجم جمعیت قابل تحمل و استاندارد سطح زندگی مربوطه را تعیین می کند. هنگامی که در یک محدوده از سرزمین جمعیت افزایش می یابد تقاضا برای تولیدات افزایش یافته و م یتواندمنشا ایجاد فشار بر منابع موجود و نتیجتا تخریب سرزمین گردد اگر منابع درامدی دیگری خارج از قلمرو فعالیت های کشاورزی نتواند پیدا شود نظیر امکان مهاجرت به مناطق شهری و در رابطه با فعالیت های صنعتی و خدماتی یعنی مهاجرت مکانی و یا توسعه فعالیت های اجتماعی صنعتی و خدماتی در مناطق روستایی مورد بحث یعنی مهاجرت شغلی استاندارد سطح زندگی به تدریج کاهش می یابد. بدیهی است گسترش بیکاری و فقر در مناطق روستایی عملا افزایش تخریب و ناپایداریهای زیست محیطی را دامن می زند و این وضعیت دور تسلسل باطلی را بوجود می اورد که گریز از آن مستلزم اتخاذ استراتژی های منسجم توسعه و مدیریت می باشد.