بررسی مبانی معرفت‌شناختی حکمت متعالیه و استخراج کارکردهای آن در تربیت زیبایی‌شناختی(حوزه یادگیری فرهنگ و هنر)

هدف این پژوهش بررسی مبانی معرفت‌شناسی حکمت متعالیه به منظور استخراج کارکردهای آن در تربیت زیبایی‌شناختی به عنوان یک شیوه آموزشی کارآمد در حوزه یادگیری فرهنگ و هنر است. فرضیه حاکم بر این تحلیل مبتنی بر این نکته است که تربیت زیبایی‌شناختی با بهره‌گیری از کارکردهای شناختی هنر، نقشی تاثیرگذار در ارتقاء حیطه شناختی و بهبود جریان یاددهی و یادگیری داشته و این قابلیت براساس مبانی معرفت‌شناسی ملاصدرا قابل اثبات است. این پژوهش با رویکرد کیفی و روش توصیفی - تحلیلی انجام شده است. جامعه تحلیلی منابع اطلاعاتی دسته اول و دوم مرتبط با موضوع تحقیق بوده که ابتدا ‌شناسایی و سپس به صورت هدفمند و عمیق مطالعه و به‌طور مستمر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند‌. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد براساس مبانی معرفت‌شناسی حکمت متعالیه از قبیل ارتباط بین فاعل‌ شناسا و متعلق شناخت در ایجاد و تکوین دانش، تنوع در ابزارهای کسب شناخت و وحدت در عین کثرت، فرصت‌های متنوعی برای شناخت از جمله آموزش و کسب معرفت در بافت زیبایی و هنر وجود دارد. توسعه تربیت زیبایی‌شناختی به عنوان روشی کارآمد به تامین انگیزه درونی و طراحی تجربه مفهومی‌(ایجاد موقعیت‌های متنوع یادگیری)، نیل به سواد زیباشناختی و مهارت واکاوی معنا، پرورش تفکر نقاد و استکمال بُعد عقلانی منجر خواهد شد.

Keywords:

epistemology of Transcendent Theosophy , aesthetic education , cultural and arts learning domains. , معرفت‌شناسی حکمت متعالیه , تربیت زیبایی‌شناختی , حوزه یادگیری فرهنگ و هنر