تأثیر ماساژ بازتابی کف پا بر کاهش دیسترس تنفسی نوزادان نارس تحت‌ تهویه غیر تهاجمی بستری در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان

مقدمه: دیسترس تنفسی نوزادان یکی از اختلالات ریوی تهدید‌کنندۀ زندگی است؛ بنابراین، بررسی تأثیر روش‌های مختلف مداخله‌ای و مراقبتی در دیسترس تنفسی نوزادان نارس اهمیت بسزایی دارد. مطالعۀ حاضر با هدف تعیین تأثیر ماساژ بازتابی کف پا بر کاهش دیسترس ‌تنفسی نوزادان نارس بخش مراقبت‌های ویژه انجام شد. روش کار: در این مطالعه که در سال ۱۳۹۷ به روش کارآزمایی بالینی یک سو کور (پرستاران انجام‌دهندۀ ماساژ‌ها از اختصاص نوزادان به گروه‌های مقایسه‌شده اطلاع نداشتند) انجام شد، صد نوزاد نارس به‌صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. در گروه مداخله، ماساژ بازتابی کف پا به‌مدت سه روز انجام شد و گروه کنترل مراقبت معمول را دریافت کرد. در هر دو گروه، پرسشنامۀ مشخصات فردی و شاخص دیسترس تنفسی قبل و بعد از مداخله تکمیل و داده‌ها با کمک نرم‌افزار SPSS نسخه ۱۶ تجزیه ‌و تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که در گروه مداخله و کنترل اختلاف میانگین اشباع اکسیژن (Spo۲) و میزان دیسترس تنفسی در روز سوم بعد از مداخله ازنظر آماری معنی‌دار بود. همچنین، در نوزادانی که ماساژ مداخله‌ای کف پا دریافت کرده بودند، میانگین دیسترس تنفسی درمقایسه‌با گروه کنترل کمتر و اشباع اکسیژن درمقایسه‌با گروه کنترل بیشتر شد. نتیجه‌گیری: روش ماساژ بازتابی کف پا بر پاسخ‌های فیزیولوژیک و کاهش دیسترس تنفسی نوزادان نارس مؤثر است. به‌نظر می‌رسد این برنامۀ مداخله‌ای آسان و ارزان و کارآمد می‌تواند در دستورالعمل اجرایی مراقبت‌های بهداشتی و مداخله‌ای پرستاران مدنظر و آموزش آن به مادران در برنامه‌های آموزشی کشور قرار گیرد.

Keywords:

Premature infant , Massage Therapy , Respiratory Distress Syndrome. , نوزاد نارس , ماساژ بازتابی , دیسترس تنفسی