بررسی تاثیر عوامل موثر بر تعلق سازمانی در بازه قبل و بعد خصوصی سازی در شرکت مخابرات ایران

یکی از شاخص های برتری یک سازمان نسبت به سازمان های دیگر، نیروی انسانی متعهد و وفادار آن می باشد، این نوع از کارکنان یکی از عوامل مهم دستیابی سازمان به اهداف خود هستند. معمولاً کارمندان دارای تعهد و وفادار سازمانی بالا نسبت به کارکنانی که تعهد ووفاداری کمتری دارند، از عملکرد بهتری برخوردار هستند. هر سازمان نیاز به اعضایی دارد که وابستگی اش با سازمان بیشتر از قرارداد مبادله ای رسمی باشد. به عبارت دیگر، سازمان ها به افرادی نیاز دارند که به نفع سازمان فراتر از وظایف مقرر عمل کنند و این امر به ویژه در مشاغل حساس از اهمیت به سزایی برخوردار است. بزرگترین چالش برای مدیران پرسنلی یکپارچه نمودن نیازهای سازمان با نیازهای فردی اعضای آن می باشد، که این امر منجر به ایجاد تعهد و وفاداری کارکنان نسبت به سازمان می گردد و در نتیجه حس تعلق را در کارکنان آن مجموعه تقویت می نماید. در تحقیق حاضر به بررسی تأثیر عوامل مؤثر بر تعلق سازمانی دربازه قبل و بعد خصوصی سازی در شرکت مخابرات ایران پرداخته شد. تحقیق فوق از نظر هدف، کاربردی و از منظر روش، توصیفی می باشد. تعهداد نمونه 170 نفر از پرسنل شرکت مخابرات در شهر تهران که به صورت تصادفی ساده و بر اساس تأثیر بین فرضیه ها پرداخته شد. نتایج تحقیقات نشان می دهد که تمامی فرضیه ها به اثبات رسید و در پایان پیشنهاداتی ارائه شد.

Keywords:

تعلق سازمانی , خصوصی سازی , شرکت مخابرات ایران