اثر نانولولههای کربن چندجداره بر مقدار رنگیزههای فتوسنتزی، قندها و مالون دیآلدیید در گیاه کرچک

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 178

This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ARPE-6-2_005

تاریخ نمایه سازی: 2 بهمن 1399

Abstract:

چکیده مقدمه: گیاه کرچک (Ricinus communis L.) متعلق به خانواده فرفیون میباشد که یک خانواده متنوع بوده و از لحاظ اقتصادی از گیاهان گلدار مهم میباشد. این گیاه دارای اثرات دارویی بسیار مفید میباشد. نانولولههای کربن دارای خصوصیات منحصر به فرد بوده و کاربردهای وسیع در صنایع مختلف دارند. فناوری نانو کاربردهای وسیعی در مراحل تولید و فرآوری محصولات کشاورزی دارد. در این تحقیق، اثر غلظت های نانو لوله کربنی روی رنگیزههای فتوسنتزی، قند و مالون دیآلدیید گیاه کرچک بررسی شد. مواد و روشها: گیاهان در شرایط گلخانهای با محلولهایی حاوی غلظتهای مختلف نانولوله کربنی (صفر، ۷۵، ۱۰۰، ۱۲۵، ۲۵۰ و ۵۰۰ µg/ml) صبحها به صورت اسپری برگی هفتهای رشد کردند. بدلیل اینکه سنجشها قبل از ورود به مرحله زایشی باید انجام میگرفت، نمونههای مورد نظر از بافتهای گیاهان ۴۵ روزه برداشت شد و جهت سنجش صفات بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی مورد بررسی (وزن خشک ریشه و اندام هوایی، رنگیزههای فتوسنتزی، مالون دیآلدیید و قند) قرار گرفت. نتایج: بیشترین وزن خشک ریشه و وزن تر اندام هوایی در تیمار ۷۵µg/ml ، بیشترین نسبت وزن تر به خشک ریشه و اندام هوایی، مربوط به تیمار ۲۵۰µg/ml  و کمترین مربوط به شاهد و تیمار ۷۵ µg/ml میباشد. کمترین میزان کلروفیل a, b, a+b و کل در شاهد و بیشترین در تیمار ۱۰۰µg/ml  مشاهده شد که از نظر آماری با گروه شاهد دارای اختلاف معنیدار بود. کمترین میزان مالون دیآلدیید در شاهد و بیشترین در تیمار ۱۲۵µg/ml  مشاهده شد که از نظر آماری با گروه شاهد دارای اختلاف معنیدار بود. بیشترین میزان قند در تیمار ۵۰۰ µg/ml  و کمترین در تیمار ۱۰۰µg/ml  مشاهده شد. نتیجهگیری: بررسی نتایج، کاهش وزن خشک ریشه و اندام هوایی را در غلظت ۲۵۰ µg/ml نشان داد. نانولوله کربنی بهطور معنیداری سبب افزایش کلروفیل a، b، a+b و کل در غلظت ۱۰۰ µg/ml و مالون دیآلدیید در غلظت ۱۲۵ µg/ml شد؛ در حالیکه مقدار قندها در غلظت ۱۰۰ µg/ml کاهش یافت. با افزایش فتوسنتز و میزان رنگدانههای فتوسنتزی، در غلظتهای کم نانولوله کربنی ۷۵ µg/ml، رشد و بیومس گیاه و میزان قند نیز افزایش یافت. غلظتهای بالای نانولولههای کربنی برای گیاه کرچک سمی بوده و باعث افزایش پراکسیداسیون لیپیدها و کاهش رشد شد که میتوان از غلظتهای کم نانولوله کربن برای افزایش میزان محصولات کشاورزی استفاده کرد. واژههای کلیدی: رنگیزه، قند، کرچک، مالون دیآلدیید، نانولوله کربن