ساختار تنظیم گری صنعت خودروی ایران و راهکارهایی برای اصلاح آن

انحصار، رفتار ضدرقابتی، قیمت گذاری سلطه گرانه و مخاطرات اخلاقی، دولتها را ناگزیر به اعمال قوانین و مقررات و ضمانت اجرایی بر آنها برای جلوگیری از وقوع رویه های غیررقابتی و تنظیم گری جهت ارتقای توان رقابت پذیری صنعتی و رشد اقتصادی ساخته است. در صنعت خودروی ایران نیز وجود انحصار چندجانبه و سودهای بادآورده در برخی از حلقه های زنجیره تولید ناشی از اشکالات فرآیند قیمت گذاری و پیامدهای خارجی حاصل از اعمال تحریم ها؛ در نتیجه شکل گیری مازاد تقاضا در بازار، فقدان اطلاعات کافی مصرف کنندگان از حقوق خود، تعدد بنگاه های کوچک و متوسط قطعه سازی، لزوم ایجاد هماهنگی میان آنها و برنامه ریزی در راستای ارتقای قابلیت های فناورانه همسو با تحولات جهانی؛ حضور نهادهای تنظیم گر را ضروری ساخته است. در این مقاله ضمن بررسی اسناد بالادستی مرتبط با صنعت خودرو، نهادهای تنظیم گر این صنعت و وظایف و ابزارهای آنها و مقایسه با ساختار تنظیم گری کشورهای منتخب؛ راهکارهایی برای بهبود نظام تنظیم گری صنعت خودروی کشور پیشنهاد شده است.

Keywords:

ساختار تنظیم گری , تنظیم گر , صنعت خودرو.