آلودگی دریاها و حقوق بین الملل دولت ها
Publish place: First National Conference on Healthy Environment and Sustainable Development in the Light of Citizenship Challenges and Strategies
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 628
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ELAW01_204
تاریخ نمایه سازی: 7 بهمن 1399
Abstract:
به دلیل ویژگی غالباً غیر قابل بازگشت خسارات وارده به محیط زیست دریایی، مراقبت و پیشگیري براي حمایت از محیط زیست، بر اساس اسنادبین المللی مربوطه امري اجباري تلقی می گردد. در این راستا، رأي مرجع رسیدگی کننده همیشه پرداخت خسارت ویا عدم النفع نیست؛ بلکهمی تواند الزام به اقدامات پیشگیرانه باشد. شرط تحقق مسئولیت مدنی در حقوق بین الملل عرفی وجود تقصیر است، اما اسناد معتبر بین المللینظیر کنوانسیون بین المللی مسئولیت مدنی خسارات ناشی از آلودگی هاي نفتی مصوب 1969 و پروتکل اصلاحی آن در سال 1992، مسئولیتمحض (بدون نیاز به تحقق تقصیر) براي مالک کشتی نفتکش در جبران خسارت ویا عدم النفع ناشی از آلودگی دریا شناسایی کرده اند، و به طورکلی، گرایش به سمت شناسایی مسئولیت محض در جبران خسارت بر اثر آلودگی ناشی از حمل ونقل نفت از طریق دریاها است.
Keywords:
Authors
سجاد زارع طسوجی
کارشناسی ارشد حقوق عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز،ایران
فاطمه زاهدی
کارشناسی حقوق موسسه آموزش عالی آپادانا،شیراز،ایران